Çocuğu yapıp yapıp sokağa atmakla eşdeğer bir kavramdır.Doğada güçlü olan hayatta kalır düşüncesiyle yaşayan insanların yapabileceği hareketlerden biridir.
etkilidir ancak yüzme yetisiyle birlikte gelen birkaç karakter bozukluğu da hediyesi olacaktır. benzeri bir etki elde etmek için;
(bkz: çocuğu karanlık odada kilitli birakmak)
çocukluk dönemim bu karanlık gerçekle dolu. babam ve annem ki sadistlerdi sanırım tutup derine götürüp atıyorlardı. delillerim var elimde. denizden kaçarken de birileri her sene fotografımı çekmiş. amaç neyse artık sadist sülalemde. aradan onca sene geçti. geçenlerde yine aynı sularda ama daha derinde hep birlikte yüzüyoruz. derken babam bana doğru yaklaşınca aynı korkuyu hissettim. bu sefer onu ben boğdum. maşşallah iyi yüzüyorum ama eheh.
aklından zoru olan kişilerin eylemidir. çocuğa travma yaşatır. bir de bu çocuk sudan korkuyorsa o daha kötüdür. yüzme bilmediği için batar suda, çırpınır, karşısındaki psikopat akraba da güler, eğlenir. sonra tutar çıkarır ama çocuk çok korkmuştur. sonuç mu? hala yüzmeyi öğrendiği halde derine giderken, boğulacağım kaygısıyla geri çekilen şahsımdır.**
pek çok yurdum insanının küçük çocuklarına uyguladığı eylemdir. saçmadır ama işe yarar. sudan korkan küçük çocukların bazılarının denize havuza falan daha çok bağlanması, bazılarınınsa daha çok nefret etmesiyle sonuçlanan olaydır.
küçücük minicikken şahsıma baba kişisi tarafından uygulanmış gaddarca eylemdir.
ya boğulsaydım da ölseydim diye hüngür foşurt ağlamamla sonuçlanmıştır.
çocuğun kalp rahatsızlığı yok ise yapılması gerekendir.* ağzınıza tonlarca su kaçsa bile fırlatılmanın değerini aslanlar gibi yüzerken anlayacaksınızdır.
genelde babaların yaptığı durumdur. çok iyi hatırlıyorum 7-8 yaşlarındayım babam denizin ortasına kadar kucağında götürmüştü, daha sonra orada bırakıp kıyıya geldi ve anneme 'hanım, bak nasıl çırpınıyor, öğrenecek bu öğrenecek' demişti. annem de 'bana boğuluyor gibi geldi' deyince babamın jeton düştü de kurtardı beni. şimdi ondan iyi yüzüyorum.
