istanbul'da doğmuş büyümüş birisi olarak çok büyük bir şekilde eksikliğini hissetmekte olduğum durum. Yıllar önce çocukken denize gidip yüzmeyi öğrenirken bizim yavşak arkadaşlar beni bayağı ileriye götürüp "yüzmeyi ancak böyle derinlerde öğrenebilirsin" dedikten hemen sonra şaka yapmak için hızlıca kıyıya kaçması sonucu tek başıma kalmıştım. Kendi çabalarımla yüzmeye çalışıp karaya gidecektim ama olmadı boğulmaya başladım sonra beni bir şekilde karaya çıkartmışlar işte. Şuan yaşıyorum ama denize karşı büyük bir korku oluşmuştu bende. Her denize gidildiğinde kenara uzanıp sadece güneşlenmekle yetinirdim. Ancak bu sene bunu yenmeye karar verdim ve yüzme bilen birkaç arkadaşımla denize gittik, merak etmeyin bunlar diğerleri gibi yavşak değil. Kulaç felan atıyorum bayağı çabalıyorum ama bi kafamı kaldırıyorum yine aynı yerdeyim aq hatta akıntıyla geri bile gittiğim oluyor. Neyse yakında yüzmeye başlarım diye düşünüyorum artık.
aslında çözümü kolaydır. ben öyle öğrenmedim ama kardeşime böyle öğretti arkadaşlar. öncelikle derin bir yere gidiyoruz ve yüzme bilmeyen arkadaşı atıyoruz. o çırpınıyor tabi ki vicdan yapıp atlamıyoruz, o yorulmasa seni de boğar çünkü. tam tükendiğini anladığımız an atlayıp onu çıkartıyoruz. ardından ise o artık yüzmeyi öğrenmiş oluyor. nasıl öğrenmiş oluyor bilmiyorum ama kardeşim bu olaydan sonra hayvan gibi yüzer oldu.
şahsımın bir hayat deneyimi olsaydı bu eğer,
aidiyet duygumun eksikliği daha da artardı,
zira yüzerken doğaya o kadar uygun ve o kadar kendime aidim ki...
Suda panik yapip batacagini sanmaktir aslinda. Yuzmek ogrenilecek birsey degildir sadece sudaki panik durumunu kontrol altina alarak hareket etmek veya sabit kalmaktir. Zaten su icindeki cismin herturlu hareketini kolaylastiracak kadar guzel bir maddedir, hayattir. Yuzme cesitleri var bir de. Onlar ogrenilir ama temel yuzme eylemi reflekseldir.
Diye bir sey yoktur, herkes yuzer. insan karada bile heyecanlandiginda nefes alisini kontrol edemez. suda panikle beraber nefesi suyla karisik alinca ebeyinaaabini goruyo tabi. Su normalde insani 10 saniye icine alir en fazla, sonra yukari kaldirir. Tum mesele asagidayken nefesi tutup ya da tuketip cikinca almak. Gunde bi paket sigara icen adam bile sualtinda bi dakka falan nefes almadan durabiliyo yani zor bi sey degil suda nefes alip verebilmek. Suyu tutup cekince de zaten ilerliyosun. Bi gozluk takip asagi bakip cikmak icin derin nefes alip 100 kere falan suya batin, kovaya da olur. Sonrasi zaten kendinden olur. Ama sakin.
Bilmiyorum. Bir keresinde ilkokuldayken kuzenim tarafından suya batırılmıştım. Ogün bugündür korkuyorum. Hatta böyle dibini göremediğim azıcık su birikintisi olsa midem bulanıyor başım dönüyor. Öğrenmeyi istiyorum ama o kadar sabırlı insan olduğunu da düşünmüyorum. Üç sene öncede kızlar zorla havuza soktu ayağım kaydı ogünden sonrada suya girmedim. Arada inkumuna gidersem ayağımı sokuyorum suya. Hepsi o kadar dahası yok.
Su korkusudur. Yüzmeyi bilenlerin de fino gibi yüzdükleri de yadsınamaz bir gerçek. iki kere ölümün kıyısından dönmeme rağmen su korkumu yenip iyi kötü dört stilde de yüzebiliyorum.
hayatımda hiç başaramadığım eylemlerden biri. çocukken ilk ve orta okulda okuldan kaçar nerede hangi kanalda su varsa oraya yüzmeye giderdik. bütün arkadaşlarım o akıntılı su da yüzmeyi öğrendi ama ben öğrenemedim havuz ve denizde de durum değişmedi. bilinmeyen bir güç tarafından suyun dibine çekiliyorum her seferinde. büyük ihtimalle de hiç bir zaman öğrenemeyeceğim. çok da önemli değil neyse.
Nasıl başarıldığını anlamadığım eylem. 5-6 yaşlarından beri yüzdüğümden değil, yüzmeyi öğrendiğim zamanları hatırladığımdan.
Kendinizi yüzüstü suya bıraktığınızda hiçbir yerinizi kımıldatmasanız dahi sadece dengenizi sağlayarak yüzeyde kalırsınız. Aynı şekilde boyunuzu geçen suda da hiçbir yerinizi çırpmadan, ayak parmağınızı bile kımıldatmadan dursanız burun delikleriniz suyun altında kalmaz. Nefes alıcak fırsatınız mutlaka vardır.
Yüzme bilmekten daha zor olan eylem.
üç tarafı denizlerle çevrili bir ülkede yaşıyorken garip olan şeydir. yani bir insan nasıl yüzme bilmez? ayrıca yüzmek için bir şey bilmeye mi gerek var? denize girersin kendini suya bırakırsın olur biter işte.
valla babamın yatı olsa beni yattan fırlattığında değil yüzmeyi uçmayı bile öğrenirdim amına koyim
çok şükür suda sırt üstü yatıp nefes almayı başarabiliyorum , olası boğulma tehlikelerimde bunu kullanmayı düşünüyorum , ha suyun yüzünde de suya atılmış it misali çırpına çırpına tutunabiliyorum suyun yüzünde ama yorulmaya gerek yok , zaten yüzmeye çalışsam da 3 metre gidemiyorum amk o yüzden en temizi suyun üstüne ölü balık gibi yatıp birinin kurtarmasını veya dalgaların seni kıyıya vurmasını beklemek
babamın hunharca methodlarıyla imkansız hale gelen durumdur. ya yattan fırlatır ya iskeleden bir şekilde denizin ortasında bırakır sizi, ondan sonra da seve seve öğreniliyor. bir kere de yapmaz defalarca yapar yani, dalga geçer güler karşınızda, gider yatın tepesinden balıklama atlar artistlik yapar sinirlerinize oynar sonunda phelps gibi olur çıkarsınız.
