usul adımlarla vuku bulan, moda deyimle çakma bir karizmadır bu. sanki az önce arkada bir film setinden ayrılan aktör ya da kazanılan bir maçın ardından man of the match seçilen bir futbolcu edasıyla karaya ayak basmak üzeredirler. serin sulardan kızgın kumlara... denizden çıkan bu muhteremler saçı arkaya doğru atmalarıyla, vücudundan sızan su damlacıklarına kendini bırakışlarıyla krovari bir hava estirirler. tavan yaptığını zannetiği egosu aslında bu tür entrylere malzeme hazırlar.
yüzdükten sonra denizden öyle karizmatik çıkacağım ki bütün taş hatunlar/erkekler bana bakakalacak aşamasına, yani yüzüp yüzüp kuyruğuna geldikten sonra " aboo ne soğukmuş laaan! uyyy! bir titreme geldi ki sorma.. vir havluyu vir vir.. uuvvff. çok üşüdüm a.ına koyyim." aşamasına geçip bütün ambiyansın yerlebir olması durumuyla karşılaşılması muhtemeldir.
1 saate yakın yüzdükten sonra ister istemez insanın içinde karizmatik bir şekilde çıkmak gelir boru mu lan hiç durmadan 1 saat yüzmüşsün millet sığ yerlerde oynarken kıyıya paralel yüzerken sen alabildiğine açılmışsın tabi atacan havanı millet baksın bakmasın.
denizden çıkarken şortunun her yerine yapışması ve bütün uzuvlarını sergiye çıkarması sonucu asla gerçekleşmeyen durum. ceplerin dışarı çıkması da cabası...
kumla oynayan çocukların başının da okşanarak katlanabilecek karizma. vücut lazım tabi, sen ben yapsak durmaz öyle bi adonis lazım filan. deve güreşi oynarız aga, deniz benim gözümde budur. *
kendini superman sanıyor insan,* neden bilmiyorum, herkes sizin kaslarınıza falan bakıyor, siz de ursula andress*** gibi görünüyorsunuz sanıyorsunuz; su işte bir garip hissettiriyor insana.*
