eskiden herkes yüzündeki çizgilerle,göbişleriyle mutlu yaşardı. şimdi başımıza bir güzellik , fitlik vebası sardılar. yaş aldıkça , o çizgileri doldurup gençleştiklerini sanarak yaratık gibi suratlarıyla gezen tiplerle doldu heryer. kimseye teyze ,amca diyemez olduk. bırakın o çizgiler sizinle olsun. her yaşın ayrı bir güzelliği var...
yoksulluğu ,
evlat acısını,
terkedilmişliği,
işsizliği,
annenin/babanın vefatının açtığı derin yarayı ve boşluğu,
ve daha nice zorluğun çehredeki yansımasıdır. annem, babam, anneannem ve daha niceleri. onlar anlattıkça bir tik atarım çizgilere.
insanın ve yaşananların gerçekliğini anlatır.
zor sınavların çentikleridir hayattaki.
baktıkça görürüm. takılıp düştüğümüz ve yeri öptüğümüz zamanların sayısı kadardır.
