iktidar ilişkilerinin hayatımızı esir alan ağlarına karşı kurulan oluşum... kendi sözleriyle anlatmak gerekirse:
" %52 hayatımızı gasp eden iktidarlara ve iktidar ilişkilerine karşı mücadele çağrısıdır. Zalimlerin gücüne karşı özgürlük ve hayal gücüne inananların hayat dolu öfkesidir. Bu topraklarda birçok ayrıntıda kılcallaştırılarak yürütülen saldırılara maruz kalan çocukların ve gençlerin genel nüfusa oranıdır. Hayalleri ve kalpleri kırılmış, kısa ömürlerinde acımasızca ölümlere zorlanan yaklaşık 37,5 milyon insandır. Kayıt altına alınmış 72 milyon nüfusun 26 yaş altındakilerinin %52’lik olmuş acılı hikayeleridir. Küreselleşen zulmün bu topraklara düşen kanlı payıdır.
Matematiksel-iktisadi aklın sosyal olanı yorumlama biçimiyle %52’yi anlayabilmek pek mümkün olmaz. Bu manifesto da zaten araştırmalara, bilimsel verilere dayanan bir perspektif sunma iddiasını benimsemiyor. Bilinmeli ki özgürlük asla rakamlarla ifade edilemez. Bu toprakların patolojik politik-ideolojik “geleneği”, kendine %52 diyen bir özgürlük iddiasına “söyledikleri şeyler tamam da kendilerine niye böyle rakamlı bir isim koymuşlar” diyerek meselenin ciddiyetini sorgulayabilir.
iktidarlar ve iktidar ilişkileri rakamlarla konuşmayı sever. Rakamlarla pek arası olmayan toprağımızın insanları da, rakamlarla konuşan politikacıları “biz anlamadık, herhalde doğru bir şey söylüyor” diye bağrına basar. Seçimlerde değişik oranlarda oylara boğar. Oysa ki paranın matematiği, özgürlüğü hesaplayamaz. %52 disipline edilmesi, kontrol altında tutulması, o da yetmezse öldürülmesi gereken bir topluluktur. iktidarlar, kendi sürekliliklerini sağlamak, güçlerini artırmak için istatistiklerden medet umar ve yararlanırlar. insanlığa ve hayata saldırmak için araştırmalar yaptırır, çıkan veriler de strateji uzmanı alçaklar tarafından iktidar politikalarına dönüştürülür. iktidar ve iktidar ilişkileri de bu politikaları hayatlarımıza saldırarak gerçekleştirirler. "
"%52 nedir? Sensin, benim, onlar, bunlar, ötekiler, berikilerdir. Bu topraklarda ayrı ayrı birbirinden habersiz saldırılara maruz kalarak yaşayan milyonlarca insanın sadece bir bölümü, çocuk olanı, genç olanıdır. Onlar için açılmış mezarlara bir bir atılıyorlar. Üstelik hızlı yaşadıkları için değil, katledildikleri için. Yalan denizlerinde boğulurlarken kimse seslerini duymuyor. Kimse onları duymadığı gibi, birbirlerini de duyamayacakları biçimde iktidarlar ve onun ilişkileri tarafından sürekli kontrol altında tutulup yalan denizinin diplerine çekiliyorlar. Yalan söylüyorlar! Gençlik gelecekmiş! iktidarlar kendi geleceklerinden başka bir şey düşünmüyor.
Ölüyoruz, öldürülüyoruz, birbirimize kırdırılıyoruz. Farkına varmak için sadece başımızı kaldırıp bir adım atmamız yeter.
Şimdi değilse ne zaman?
Biz değilsek kim?
Yeter artık yeter, haykırıyoruz,
HEM DE TÜM ÖFKEMiZLE HAYKIRIYORUZ:
Bırakın Ulusal Polat Alemdar kırmalarının ardına saklanmayı, kendiniz gelin, üniversite kralları!
Yaşadığımız topraklardaki pek çok üniversitede sivil faşist saldırılar artıyor. Bunun bir yansıması da Çarşamba günü istanbul Üniversitesi'nde gerçekleşti. BMGD, iÜ'deki saldırının ertesi günü bu saldırıların niye arttığına dair üniversitenin krallarını çıplak bırakan bildirisini Siyasal Bilgiler Fakültesi'nde dağıttı. Üniversitenin krallıkları, yine genç olan Ulusal Polat Alemdar kırmalarını gençlerin üzerine saldırtıp sonra da "sağ-sol çatışması" yalanıyla gençlere saldırmayı artık bıraksınlar da, kendileri kalkıp gelsinler... Yakışıyor mu hiç koca koca "adam"lara?!
--spoiler-- https://galeri.uludagsozluk.com/r/21610/+
--spoiler--
pek çok duvarda, merdiven basamaklarında gördük yüzde52 yazısını ama neymiş bu yüzde52. kendilerinin deyişiyle '%52 öfkenin manifestosudur. %52 hayatımızı gasp eden iktidarlara ve iktidar ilişkilerine karşı mücadele çağrısıdır.'neden 52 derseniz türkiye deki 26 yaşaltı nüfusun toplam nüfusa oranıymış.
25'ine kadar dünyaya kafa tutmuyorsan ahmaksındır, 25'inden sonra hala kafa tutuyorsan daha da ahmaksındır cümlesini hatırlatan, anarşizme dair öğeler de içeren, desteklenmesi gereken oluşumdur.
ilginc bir eyleme imza atmı$ gruptur..
eylemde goruldugu gibi eylemci genclerimiz koc holding'ten bogazici universitesine konferans vermek icin gelen yetkili bayana "koc ta$$agı" fırlatmak suretiyle bir araba dolusuda laf soylemi$lerdir..burada akla gelen soru,universitedeki guvenlik zaafiyetidir.acaba o bayanın yerinde mustafa koc yada rahmi koc gibi isimler olsaydı,o gencin akıbeti tahayyul dahi edilebilir miydi..ote yandan bu $ekilde bir eylemi seviyesiz bulmuyorum fakat daha seviyeli bir platformda daha etkili olabilecegine inanıyorum..evet yaptıkları bu eylem bir ses getirdi fakat bu ses pof diye kaybolan cinsten..bu $ekilde,aniden parlayıp sonen sese dayalı gruplar,yıkılmaya mahkum bir agac gibidirler..
kendilerine özgürlükçü adını veren ancak faşizmin doruklarında dolaşarak etrafa korku salarak diğer insanların yaşam olanaklarını kısıtladıklarının bile farkında olmayan şuursuz oluşum..
Son yaptıkları boğaziçi üniversitesi kariyer günlerindeki, sözde eylemlerinden sonra gözümde sıfırken, eksilere düşmesini sağlayan terbiyesiz ötesi grup.
işini yapan bir kişiye, hele hele bir bayana, espri yaptığını zannedip, yanında iki üç arkadaşının gülmesi ile gaza gelip, koç taşşağını fırlatan gereksiz, aptal bir grup.Kölelikten kurtulma umutlarını, ıslak koç taşşağını bir bayana atmakta gören bu insanlar neden hala bu ülke de yaşıyor ? Neden başka diyarlara çekip gitmiyorlar ? Biletleri mi yok ? Bilet mi alalım ?Bilet alınca gidecekler mi? Açlıktan, sefaletten, savaştan, etrafa afiş asmakla, koç taşşağı fırlatmakla kurtulunmayacağını bilmeyen bu terbiyesizlerle aynı havayı soluyoruz.
Yüzde52 grubunun aslında yüzde sıfır olduğunu bir kere daha gösteren eylemdir.Bir de elemanın taşşağı fırlattıktan sonra, arkadan birinin; " çekim bir sahne 4 ekşın " demiş gibi, bir anda " aslında kölelik şudur budur,sizin yaptığını kudur fudur " gibisinden sözleri söylemeye başlamıyor mu, deliriyor insan orda.Belli ki bu insanların gerçek hayatta para kazandıkları ve aç karınlarını doyurabildikleri sabit bir işleri yok.Taşşağın en büyüğünü yiyecekler en yakında haberleri yok.
boğaziçi üniversitesi'ndeki özgür ortamı sömüren grup. eylem yapacaksan adam gibi yap, bayan konuşmacıya*** koç taşağı atmak delikanlı eylemciliğe sığmaz.
biz ders yaparken slogan atmanıza bir şey demiyoruz, meydanın her yanına stand açmanıza karışmıyoruz, çimlere çadır kurmanıza laf etmiyoruz, orta kantinin komün kantin olması da rahatsız etmiyor. ama tutup başkasının kariyer planına/hayatına* karışmak yüzde52'nin özgürlükçü değil, bizzat faşist olmaya başladığının bir göstergesi.
çocukça, filmede esinlenip de kendilerini kaptırsalarda komik şeyler çıkarabilen grup. bu arada yakında anarşizimden tatlı su komünistliğne doğru evrileceklerini umuyorum. eh daha sonra da okuyanların eli ekmek tutar okumayanlar tüccar falan olur sanıyorum.
şuna kesinlikle inanıyorum bir eylem, bir gösteri ancak iktidar dilinin dışına çıkarsa etkili olur. yüzde 52 liler bunu göstermiştir ve bu tarz eylemlerin devamının da geleceğini düşünüyorum.
ne zaman ki eylemler, gösteriler bu dili yoksayarak aştığında o zaman eylemler bir mizah dergisinden fırlamış çizimler gibi olacak, eylem yerleri festival-karnaval alanına dönüşecek (şu anda bak[küresel barış ve adalet koalisyonu] çıların bunu başarmış) ve sadece üç aşağı beş yukarı yirmi yaşlarındaki gençlerden değil eşiyle çocuğuyla herkesin katıldığı bir alana dönüşecek.
iktidarlarla ancak taşşak geçilerek gücü nötralize edilebilir..
(bkz: yüzde 52 lilerin koç taşşağı eylemi)
koç holding'le koç taşağı geçen oluşum. boğaziçi üniversitesi'ndeki eylemlerinde kariyer günerine gelen koç holding'i protesto etmişlerdir, güzel de etmişlerdir. zira koç holding'in amacı orda kendi işine en çok yarayacak olan köleyi seçmektir. kapitalizmin de bi yönü budur zaten, * kariyer günleri yapıp, onuruyla çalışacak insanlar değil, çalıştığı kurumun kölesi olacak insanları seçmek. burda sahneye atılan koç taşağı da ordaki bayana değil, kapitalist sistemin kaymağını yiyen koç gibi holdinglere atılmıştır.
