okulda öğrencileri hayata katmak anlamında yapılan bir uygulamanın sonucudur efenim. bizzat kendi okulumun kağıt üzerinde ki şirketine ortak olmuşumdur ve karşılığında 2 tl vermiştim. sene sonunu bekliyorum çok heyecanlıyım hisselerimi devredeceğim. *
koçta olsan fenerbahçe kongre üyesi olur habertürk cemiyet magazini programlarında parasından başka özelliği olmayan tipleri gibi boy gösterirdin.parası neyse verirdin.kıyafetlerin etiketinden önce bedenine bakardın.her gece bu sigara bana 2 gün yeter mi lan acaba diye mikro iktisadın temeline vurmazdın.evladın doğa kolejinde okur koç üniversitesinde işletme ( var mı bilmiyorum o kadar özel olan herşeye fransızım) okurdu.sınav stresi olmazdı çünkü barajı geçmek yeterliydi.sözüm parama geçer lafını sadece bakkalda şaypada değil zarada vakkoda kullanırdın.taksiye binmek lüks değil araban kuafördeyken eziyet değişiklik halka inmek olurdu.taksiyede senede bir defa ailecek 5 kişi ya da arkadaş arasında ortak toplayıp binmezdin.taksimetreye küfretmek zorunda kalmazdın.şoförde pedal var amınakoyim demezdin.ligtv izlemekten yakınırdın arada stadtan maç izleyemediğinde link denen şeyi içecek olarak bile bilmezdin.bir gönüllülük mesleği olan öğretmenlik için snava girmek zorunda kalmazdın.sevdiğin kızla evlenmek için senelerce beklemezdin.para denen lanet şey yüzünden defalarca gururun kırılmazdı.en kral arabaya biner en kral yerde yemek yerdin.bukart nedir bilmezdin demiyorum bursayı bilmezdin istanbulda kağıthanede değil zekeriyaköyde yaşardın.maraşı güneydoğuda sivası doğu anadoluda sanacak kadar ankara ötesine fransız olurdun.tuttuğun takımın formasını almak için para biriktirmek en büyük zevkin olmazdı.küçükken dizlerin kanayana kadar asfaltta kalecilik yapıp ''rüştü kurtardı'' diye bağırmaz dereağzı tesislerinde rüştüyle idmana çıkardın.hepsi tamam ama peki ya mutlu olabilir miydin ?
