1.
-
Ozan Uğraş şiiridir.
Yüzün, üstünde düşünülmesi gereken uzun bir mevzuydu
ilmi bir yanlışlık vardı tarifinde
ne kadar şeker katarsam katayım diline
kıvamı tutmuyordu öpüşmenin
ki öpüşmek; ateşli hastalıktı
birbirimizin gözlerinin içine baktıkça bulaşan,
üstü başı mahveden,yatağın üstüne dökülen çilekli dondurmalar
bu mevsimde çarşaflarında yetişmesede
ben yetiştirebilirdim çilek desenli çarşafları bacaklarının altına
hormonlu bir bahardı,
aşı tutmasa da ağaçlar
deniz yıldızları denizleri aydınlatmak için jeneratör kullansada
ay çekirdeklerinin hangi aya ait olduğu bir türlü açıklığa kavuşturulmasada
adınla başlayan çiçekler yüzüne doğru açmasada
aşk hayvanlar arasında öpüşerek yayılan bir hastalık olsada
bilançosu tutulması imkansız bir kazadan sağ kurtulan tek ölü olsanda
doğal bir ayıp vardı aramızda
diş etlerimize yapışan etlerimiz ve takas ettiğimiz tartarlarımız
birbirimizi sıkarak suyunu çıkardığımız bu baharda
her nekadar mide bulandırsada
belkide mide bulantısı; yokluktan beyni patlatan baş ağrılarımızın ilk gebelik belirtisiydi
uyurken üşümeyesin diye üstüne örttüğüm tek örtü bitki örtüsüydü...
belkide sen kokusuz değildin
ve boşuna küfrettim arafın delilerine
belkide adını her ağzıma aldığımda dudaklarıma bulaşan
bu menekşe kokusu benim en sevdiğim sayıydı
belkide dünya çok öpüştüğümüz için dönüyordu
ya da senin bedenin çıkmaz sokaktı, benim mutlaka bir çıkarı olduğuna saplandığım
oysa adresler; soranla tarif eden arasında resmi bir şaka olabilirdi
yolumu kaybettiğim gözlerinin cennetten düşen
birbirini kaybetmiş iki bakış olduğunun gerçeğini değiştirmesede
yüzün için iki çift lafım var benimde
yüzyüze söylemekten çekindiğimiz iki yalandı yüzlerimiz
oysa teknoloji biraz daha ilerleseydi
belkide kazayla göğüslerine çakılmış bir güvercinin
kara kutusunda bulabilirdin bu şiiri
senin yüzündendi yüz haritamda dudaklarımın
araziye elverişsiz yerler olarak tarihe geçmesi.
senin kullanacağın tek kurak alan benim bedenimdi
topoğrafya dedikleri; benim boydan bir resmimdi...
ozan uğraş
