bir elinde telefon diğer elinde çanta olan meşgul bir insan imajı yarattı gözümde...he bi de merdivenlerde ondan başka inen çıkan veya ne yapması gerektiğini düşünen insan yoktur.o zat da yönünü şaşırır.
alışveriş merkezlerinde, havaalanlarında.. bedavadan koşu bandı. taa ki bir görevli sizi görüp insene ordan be adam * diyene kadar spor devam eder. farkedilince de başka alışveriş merkezine.
bu insan okul gezisi ile izmire gidip alışveriş merkezinde kaybolarak çıkışı bulamamış ancak tek yönlü yukarı çıkan bir yürüyen merdiven bularak onunla aşağıya inmeye çalışan insan da olabilir.
bundan 2 yıl önceydi canım sıkılmakta ve alışveriş merkezi itici gelmekteydi zamanı içeride doldurman gerekiyordu ve yapılabılecek en heycanlı şey yürüyen merdivene tersten binmekti.O heyecanlı şeyi yapmıştım ve o günden sonra Bülent Üstün ü daha bir içten okumaya başladım.'Yani gittin gideli bebek yürüyen merdivene tersten biniyorum ne kadar kaçmaya çalışsamda her adımımda sana geri geliyorum'ama üzülme bunada bir çözüm buldum artık yön dogru olsada sadece yürümeyen merdivenleri kullanıyorum *
ufacıktık tefeciktik kuzenimle birlikte capitol de yapmıştık bunu.baktık çıkamıyoruz stop düğmesine basıp aşağı yukarı koşmaya başladık taaa ki ıh ıh ıh.şikayet üzerine olay yerine gelen güvenlik görevlisinin enseme vurduğu tokatın sesli halini duyuncaya kadar.
bizzat yapmış biri olarak diyebilirim ki, çok iyi kondisyon isteyen bir durumdur. aksi durumda kafa göz yarma olaylarının meydana gelebilme ihtimali yüksektir.
birgün arkadaşla sinemaya gittiğimizde gerçekleştirdiğim salakça ve rezil eylem.
aşağıya doğru inen merdivenle yukarıya doğru çıkmaya çalıştım. wipeout falan hepsi yalan, sıkıysa çık bakalım. tam çıkacakken arkalardan gelen gülme sesleriyle moralim bozuldu; yapamadım yani. sonra arkadaşa da zorla aynı şeyi yaptırdım. o da yapamadı. ne gülmüştüm ama be! ama hakikaten de komik görünüyor; yukarıya doğru çıkma çırpınmaları.
gurura yediremeyip girilen edit: yalnız olsam kesin yapardım. en azından birkaç deneme de. vallaha bak!
