taner taştekin $iiridir. karma$a, hüzün, keder bir aradadır.
bu şehir bir yangın artığı
ellerim suskun bir fedai
semasındayım sanki öfkenin
içimde dolu dizgin savaşma arzusu
kayboldu mağrifet ufukları;
içimde da'üs-sıla yangınları
kalbim suskun bir savaşçı
omuzlarım suskun ve bilge,
çağı sorgulayan kelimeler sadağımda
besmeleler üleştirdim sabaha.
kalbim bir çocuk kalbinden ürkek
yağmurlar boyuna saçlarıma
keder boyuna içime işler
geceler varılası bir duraktır
gündüzler Filistindir çünkü
insanlık bile bile sağır
anneler burkalı ve ürkek
anneler çaresiz ve cesur
çocuklar yanık ve öfkeli
gündüzler Bilaldir çölde
geceler utanç tapınağı
aşklar yarımdır hep yarım
özlemler bir şarjörün boşluğu
umutlar yetim ve devingen
kışlar en iyi kalbimi bilir
kuşlar göğümüze küs.
dilim bir ant yumağı
yüreğim tetik ve kavi
gözlerim bir ufka yeminli
gözlerin nerde.
