en yakın arkadaşın olup önce, kendinden vaz geçemeyecek kıvama getirendir o. Daha sonralarında kendine deli gibi aşık eder ama arkadaş olmuşsunuzdur bir kere. Bir gün aniden öper sizi, en beklemediğiniz anda gözlerinizin içine içine en derininize bakar ya da siz öyle zannedersiniz. Bilirsiniz, canınızı şuana kadar en çok yakacak kişi o olacak, bilirsiniz... Günler geçer... Siz hala onun o muhteşem arkadaşı olarak devam ediyorsunuzdur hayata. Arkadaş ortamlarında ona sarkanları seyiredersiniz hatta. Çekilip kuytu bir köşeye, sessizce ağlarsınız bazen. Siz sadece bir fuckbody olmuşsunuzdur. O asla sizin olmayacaktır. Alkolün etkisiyle size tekrar tekrar sarılır öper belki de sevişirsiniz. Ve bir gün ısrarcı bir sesle çalar o lanet telefon, arayan odur,ve der ki acımasızca; beni artık aramazsan iyi olur bir kız arkadaşım var. işte burada kopar film, durur zaman ve yürek en acı gölgesini beyine kazır, kazır kanata kanata kazır..
sadece aranandır bazen. ararsınız onu. o gölgenin sahibini. bulamadıkça başarısızlığınıza küfredersiniz. yalnızlığınızı hissedersiniz. bir umut vardır içinizde hala. onu bulmak için çırpınan bir umut. mesele o umudu tüketmemektir. tükenirse yaşamak en anlamsız uğraştır sizin için.
bir yarım kalmışlık varken ortada, bir türlü kendinizi tamamayamamanıza neden olan kişidir. zaman zaman unutsanızda eksikliğinizi, an gelir yeniden farkedersiniz. söyleyemediğiniz bir söz, anlatamadığınız gerçekler, aktaramadığınız duygular, gerçek sandığınız yalanlar neden olabilir o kişinn yürekte gölge olarak kalmasına.
ilk sevgilidir o insan, sonra kılık değiştirir ölen baba olur, durmaz ki yerinde tekrar kılık değiştirir, şehit mehmet olur haberleri izlerken, küçük bir çocuk olur yanakları sıkılası gözleri mavi, en birinci kankanız olur üniversiteden mezun olup da kendisini bir daha görmeyince, aslında tek bir ruhtur o. siz hangi bedeni verirseniz onu giyer. her insan evladının yüreğindedir bu ruh. doğarken verilen ölürken alınan. birgün siz de başkalarının yüreğinde gölge olacaksınız. siz de kılıktan kılığa gireceksinizdir. unutulmamalıdır.
yüreğin en derin köşesinde kalan insanlardır. gölge denir onlara.bir bedenleri, yüzleri yoktur, sesleri duyulmaz, sadece üşütürler, üşüterek varlıklarını hissettirirler.hissettikçe titrer, titredikçe üşür, üşüdükçe o gölgeye sığınırsınız.bu böyle devam eder, gider.
