8. Kattan elinizi havaya uzatınca elinizin terlemesi ile vuku bulur. Eğilerek aşağıya bakarsınız bakamazsınız diye bir şey yok sonra hemen geri çekilirsiniz ya da düşecek gibi hissedersiniz.
zamanla yenilebilen bir şeydir. şahsen bir zamanlar balkondan aşağı bakarken bile korkardım; ama artık korkmuyorum.
tabi geçmeyen türleri de mevcuttur. mesela perde takarken merdivenin 2. basamağında daha korkmaya başlıyorum.
yani, çok tuhaf bir şeydir.
benim gibi ileri derecede yaşayan insanlar aşşa atlayıp bu korkuyu yenmeye çalıştıkları ilkel bir dürtüye sahiptirler. artık yüksekten değil atlamaktan korkar oldum.
bünyemde var olan, yıllardır yenemediğim korkudur. sadece ben değil, bir başkası yüksek bir yere yakın olsa da kafayı yiyorum. hatta ve hatta gta, assasins creed, dying light tarzı oyunlarda bile yüksek bir yerden atlarken ya da bakarken tansiyonum düşüyor.
bir korku. kat kat yüksekten aşağı bakamamak korku mudur yoksa kendini güvene almak mıdır bilemedim. uçak korkusu ile yükseklik korkusu birbirinden ayrı bence.
Yıllardır bende olan fobi. Ama askerden döndükten sonra termik santralde ise girdim ve defalarca 96 metreye dış cephe asansörü ile çıkınca kendiliğinden azalmaya başladı. Yuksek yapıda çalışmaya başladıkça üstesinden gelmem daha kolay oldu. Ilk bindiğimde için ürpermedi değil com farklı bir deneyim oldu. Aşağıdaki herkes karınca gibi gözükmeye başladı başım döndü başta sonra alışıyor insan.
Son 2 yıldır birazcık dizginleyebildigim fobim. Ilk iş hayatımda dış cephe asansörü ile +52 kotuna çıkmaya başlayınca zaman içerisinde fobimi yatıştırmaya ve kendimi buna alıştırdıkça birazcık yendim diyebilirim.
Öyle böyle bir korku değil a dostlar!
O tehditi hissettiğim an yere çömelip emekliyorum, zabıtaya yakalanmış sahtekâr dilenciler gibi.
Dönen başım,bulanan midem de cabası.
Ama uçaktan korkmamam enteresan tabii.ben de anlamıyorum benimkinin ne menem bir korku olduğunu!
bende olan şeydir. en son avmnin en üst kat balkonuna çıkıp 2 saniye yere bakınca sanki biri ayak bileklerimden tutup kaldırıp aşağı atacakmış gibi hissettim ve başım döndü. bir an balkondan istemeden kendimi atıp yere çakılacakmış hissine kapıldım ama geri gitmeyi başardım. o gerginlikten sonra yürüyen merdivenden de aşağı bakamadan indim.
istediğim yükseklikten aşşağa bakabilirim yalnız çok yaklaşınca ben de bir çekilme bir korku oluşuyor, uçaktan korkmam, dış cephe asansörden korkmam, teleferikten hiç korkmam, benimkisi tam ne bilmiyorum.
