yüksekteyken korkma hissi uyandıran * ve buna rağmen yüksekteyken atlama dürtüsü teşkil eden fobidir. sanırım içsel algı, fobiden bir an evvel kurtulmak için aşağıya bakmamak yerine atlamayı seçiyor.
oyle birseydirki counterda binanin catisindan atlarken bile icim tuhaf oluyor. hani sanki ben atliyormusum gibi orda ve eleman yere dusene kadar artarak devam ediyor. tipki yuzme gibi insan bilmedigi seyden korkar. bu yuzden ayni seyi suya girincede yasiyorum. ufacik bir dere bile olsa kendimi okyanusun ortasinda hissediyorum. kesinlikle olum korkusu degil, bilinmezlik korkusu, kontrolun bende olmamasi korkusu.
içgüdüsel bir duygudur ve olmaması anormaldir. insanların hayatta kalma becerilerinden biridir. Beynin bilinçaltı yükseklikten düşüldüğü zaman ölümle karşılaşılacağını bildiği için insanı oradan uzaklaştırmak amacıyla korkutur. Tehlike anında olay yerinden kaçmak da aynı sebepten insanın doğal tepkisi olarak kabul edilir...
Bir de bu fobiye sahip insanlar ile dönme dolaba binmek var. Ben yaşadım siz yaşamayın önce herkesi kontrol edin öyle binin. Yoksa kendinize yazık edersiniz.
Yukseklik fobim vardi ve Philadelphia'da gittigim lunaparktaki tum Roller Coaster'lari ve yuksek olan ne kadar ride varsa, ( disney world'dekiler de dahil ) deneyerek nerdeyse tum turkiye'ye yetecek kadar yukseklik korkusunu yenmis bulunuyorum...Kendi kendime flooding yaptim. Cok etkili tavsiye ederim.
değişik bir şeydir bu benim açımdan. şöyle ki bende yükseklik korkusu falan yoktu. esamesi dahi okunmazdı. hatta yüksekte olmayı da severdim. dönme dolap tepede kalınca adaları izlemeye falan bayılırdım o derece. ya da yüksek bir yere çıkmak ve manzarayı izlemekten acayip keyif alırdım.
gel gelelim bir kaç senedir bu fobi hasıl oldu bünyede. üstelik sıra dışı şekilde. öyle ki hani gazetelerin internet sayfalarında rusların yaptığı gökdelen tırmanışları fotoğrafları oluyor hani. heh işte ben o fotoğraflara bakarken kanım çekiliyor amk. bildiğin tırsıyorum hem de öyle böyle değil. çoğu fotoğrafa bakamıyorum bile. hayır mesela uçaktan, uçmaktan falan da zerre korkmam uçağın penceresinden aşağıdaki ışıklara ve bulutlara bakmaktan da müthiş haz duyarım. ama gel gelelim şunları görünce;
ben iptale bağlıyorum arkadaş. kanım çekiliyor resmen. var mıdır acaba bunun bir tanımı psikolojik bir çözümü hipnoz falan gibi mesela bilen aydınlatsın gözünüzü seveyim.
