konuşmaya üşenen zaten zorlama konuştuğu için kelimleri ağzında yuvarlayan insandır. ya da söylediklerinden emin olmayan insandır. millet bu söylediklerimin uydurma olduğunu anlarsa kıvırabileyim diye düşük tonda ve anlaşılmaz konuşur.
not: aslında böyle bi başlık daha önceden açılmış onun altına girmiştim bu entryi şimdi bulamıyorum sözlük kafayı yedi sanırım.
Ben istesem de konuşamıyorum. Kocam çok kıskanç. Yüksek sesle konuştuğum da dikkat çekmeye çalıştığımı ima ediyor. Annem benim tam tersim; toplu taşıma araçlarında yüksek sesle konuşur. Esnaf Zaten aşırı sosyal.
Ben istesem de konuşamıyorum. Karım çok kıskanç. Yüksek sesle konuştuğum da dikkat çekmeye çalıştığımı ima ediyor. Annem benim tam tersim; hastanelerde, devlet kurumlarında yüksek sesle konuşur. Zaten aşırı sosyal.
Bi de ben varim, kisik sesle/fisildayarak konusamayan. Bir arkadasim vardi, ozel bi konu konusurken hep ikaz ederdi sesini alcalt diye. Hic beceremezdim. Bagirarak da konusmuyorum. Ama su insanlar anlamasin diye fisir fisir konusma isi hic bana gore degil. Basli basina bir performans ve efor gerektiriyor bende.
