muhteşem ötesi rush kompozisyonu. enstrümental progressive rock müziğe verilebilecek en iyi örneklerden biri. geddy lee nin bas gitar performansı tüm müzik okullarında okutulmalı. konserlerde neil peart ün attığı davul soloları insanın aklını kolayca başından alabilir. bu adam bir ahtopot olmalı diye düşünmemek elde değil. gitarist alex lifeson diğer iki deliye kıyasla biraz daha sakin dursa da tam bir görev adamı ve olgun bir gitarcıdır görünümünü ve karizmasını her zaman korumakta. merak edenler canlı bir performans için (fazlasıyla canlı) şu linki bir tıklayıversinler.
Kişinin duygusal tarihi yüzünde gizlidir. Bazen kaçamak bir bakışı doğru yakalayan ve anlamlandıran kişi, hiç konuşmadan bir yasak aşkın tattırdığı tüm acıları, kederleri, hüzünleri ya da hazları okuyabilir.
Her yüzün anlattığı bir hikâye vardır.
Bakışlarına takılıp, onu uzun yıllardır tanıyor gibiyim dediğin kişinin yüzünde mutlaka senin hikâyen vardır. Senin yaşadıkların.
Belki yaşadığın o sancılı ilk aşk, belki masumiyetin, belki günahların, tüm terkedilmişliklerin...
işte bu yüzden o yüzü, her sabah uyandığında yanında görmek istersin.
toronto havalimanının uluslararası kodu olan yyz'yi rush elemanları bagaj stickerlarında görünce yazmışlar şarkıyı. şarkının başındaki ritm yyz'nin mors alfabesiyle şeedilmesidir.
tanım: efsane bir progressive rock şaheseri. şarkı ilk dinlenişte "çalınır lan bu ne var ki" triplerine sokar, sonra 2 saat boyunca stüdyoda götünüzden kan alır, yine de çalamazsınız. en sonunda basçı intihar eder.**
not: mors alfabesiyle söylenir mi yazılır mı zorlandım*
2008 masstival de, levent yüksel çalmaya başladığında önce, yok artık daha neler sonra da helal olsun dediğim eğlenceli rush parçası. neil peart a niye profersör dendiğini merak ediyorsanız merakınızı giderebilicek parçadır aynı zamanda.
