kara çarşafa bürünüp sokakta gezenlerin sadece kıyafetleri gerekçesiyle müslüman sayılamayacağının kanıtı söz.
sevap, helal, haram, iyilik, kötülük insanın içindedir çünkü. öyle kıyafetinde değildir. etek boyunda, baştaki boyalı saçta ya da bağlanan örtüde değildir.
her rusun o... olmadığı gibi... her rahibenin içinde şehvetin tamemen körleşemeyeceği gibi...
her mini giyen de o. değildir, her çarşaflı da dinin emirleri üzerine haramdan ve şehvetten kaçmış değildir.
önemli olan insanlara giyimlerine göre damgalamamak, fişlememektir. umarım yüzyıllar önce mevlana'nın dikkat çektiği hadiseye bir gün bizim de dikkatimiz celbeder de tüm işleri bırakıp bunlarla uğraşmayız:
(bkz: ne adamlar gördüm sırtında elbise yok ne elbiseler gördüm içinde insan yok)
