ayşe sekiz yabancı dil bilen, iki üniversite mezunu, atom ve güneş sistemini kardeşleri kadar tanıyan, çaldığı müzik aletleri ve ilgilendiği sporlar iki basamaklı tamsayılara çoktan ulaşmış hali vakti yerinde bir bayandır ve genellikle mavi pantolon, başörtüsü ve siyah çanta kullanır.
fatma ise ortaokuldan sonra okulu bırakma kararı almış, konuşamadığı yabancı dilin bildiği iki veya üç kelimesini kendi ana diline serpiştirmek, cool derken dudağını öpücük posizyonuna getirmek veya çimlerin üzerinde gitar çalmak gibi eylemlerde hayatın anlamını arayan bir bayandır. fatma ayrıca çok şık fransız elbiseleri, bakımlı saçları ile tanınır.
bu iki karakterde saygı duyulması gereken ve kendi tercihleri ile sahip oldukları 70-80 yıllık zaman dilimini değerlendiren şahıslardır, burda üzerinde durulması gereken konu ise toplumun sadece dış görünüşünden ötürü ayşeyi geride fatmayı ileride kabul etmesidir. toplumun fransızca bilmekten çok fransız elbiselerine önem vermesidir. toplumun fındığı çöpe atıp kabuğunu yemesidir. deep kelimesi yerine surface kelimesine olan bağlılığıdır. bağıl hız prensibinden ötürü asılında kendini ileride kabul edenlerin geride kalmış olmasıdır. zaman makinası icad olmamasına rağmen ruhlarını 16.yy bırakmalarıdır.
