Adana'nın Fındıklı Köyünden iki kardeş, Yusuf ve Yakup inek gütmeye giderler.
inek güderlerken birbirlerini yitirirler. Eve de dönemezler.
Çünkü anaları tembih etmiştir “ birbirinizi yitirmeyin ” diye.
Üvey analarından korktuklarından eve dönemeyen çocuklar, birbirlerini bulamayınca Allah a dua ederler:
“ Allah’ım ya beni daş et ya da guş et.. ”
Bu duanın ardından Yusuf taş olur, Yakup da kuş olur.
O gün bu gündür sabahları Yakup '' Yusuf Yusuf '' diye kardeşini ararmış.
Onun için Fındıklı köyünün karşısında bir tepenin adı Yusuf Tepesi.
Sabahları hala Yusuf diye öten bir kuşun sesi duyulur..
Bizler yusufcuk kuşunu böyle biliriz.
şimdi şöyle oluyor, bu böcekler ışığa gelirler tabi eski zamanlarda ampul, florasan gibi aletler olmadığı için ateşe gelirlermiş. böcek ateş etrafında şuursuzca dönermiş, kendini buna öyle kaptırırmışki kanatlarının yanmasına hiç aldırmazmış. bu olayı gören şairlerimiz olayı şöyle yorumlar; pervane* ateşe aşıktır ve kanatların yanması pahasına etrafında döner, ondan vazgeçmez. bir diğer için (bkz: gül ile bülbül)
çok sevimliymiş gibi kolyelerde takılarda ya da çeşitli desenlerde kullanılan bir figür. kelebek sevimli bir figür ama bu yusufçuk değil, öncelikle isimden kaybediyor, sonra kelebek görseniz aa ne güzel dersiniz, yusufçuk görseniz ürkersiniz ve üstünüze konmasını istemezsiniz normalde ama sanki çirkin yusufçuklar kelebekler kadar sevimliymiş gibi orada burada kullanılıyorlar anlamsızca.
ingilizce ismi dragonfly (ejderha sineği), ispanyolcası caballito del diablo (şeytanın midillisi) olan bir hayvanın türkçe ismi nasıl yusufçuk olursa; heh işte ülkemizdeki yusufçuklar bu yüzden özgüven eksikliğiyle büyüyor.
