Maalesef Ahmet Kaya'nın arkasında yok olmaya yüz tutan adam. Şu son günlerde bakıyorum da, ortalıkta Ahmet Kaya rüzgarı esiyor; fakat yusuf hayaloğlu'nun adının esamesi bile okunmuyor. Gülten Kaya bile -ki kardeşi olur- katıldığı programlarda adını bile anmamıştır. Hatırlayan hatırlar rahmetlinin cenazesinde bile bir avuç insan vardı. Üzülüyorum şahsen...
Yıllardır öyle daraldım öyle bunaldım ki;
Şimdi bir saniye bile oyalarsan çıldırırım.
Sen, kalbimi emanet edecek kadar güvendiğim, dost bildiğim.
Sen, bir lokmayı bile hazmedemeyip birlikte yediğim.
Yatalak olsan altına yapsan bile iğrenmeden, alırdım dediğim
Bu nasıl insanlıkmış, bu nasıl arkadaşlıkmış, bu nasıl vefaymış
Bu nasıl acıymış ulan bu nasıl vicdansızlık, bu nasıl cefa
Beni tutma gazabım yakar ellerini, beni tutma hurdahaş olursun.
Yıllardır öyle kırıldım, öyle küstüm ki, bir ah ederim kaskatı kesilir taş olursun.
şiiri şiirden anlayanlara sevdiren ona duygu katmayı gerçek anlamda misyon edinmiş ve şiir okurken bunu çok iyi başarabilen ahmet kaya gibi bir efsanenin altyapısı.
Biz bu aşkı sürdüremezdik,
inan, sürdüremezdik...
Kalbimiz bu heyecana müsait değildi.
Bize hep acılar kaldı, bize hep yağmur...
Unutmasan bile artık
Unutur gibi yapacaksın.
Ve buruşturup-buruşturup attığım kağıtlarda,
Hiç bitiremediğim
Bir şiir olarak kalacaksın...
zihinde bir veda havası şiiri ile derin yer etmiş olan... ismi her görüldüğünde sırf bu şiir hatrına(bana göre bu adamın şiirinde doruk noktasıdır.) ayağa kalkıp da hürmet gösterilerine sebeptir.
--spoiler--
ellerim kurtulacak ellerinden
bir kuru dal ağaçtan kopar gibi
--spoiler--
bu adam bu kadar ne yaşamış acaba düye düşündüğüm şiirbazdır.
keşke ölmseydi de oturup anlatsaydı bir gün bana yaşadığı aşkları nalanı, dostluklarını rızayı hapiste tanıştığı yılmaz güneyi bi büyük rakı eşliğinde. zaten kendisinin alkol sigara satışlarından pay aldığını düşünüyorum yoksa bi insan bu kadar sikilmez arkadaş.
şiirleri acayip bi melankoliye sürüklüyo. dinlesem bir türlü dinlemesem bir türlü. mazoşistliğe gidiyorum adım adım.
uzun gecelerde şiirlerinde yarattığı ütopyalarda kaybolmaktan zevk alıyorum. her cümlesinde kendimden bi yer buluyorum.
gözleri intihar mavisi adam gitmeyeydin iyidi.
Sessiz sedasız bir biçimde aramızdan ayrılmış büyük şair,ölümü sadece bir kaç kanalda yusuf öldü dediler ne de kolay söylediler.Demek şimdi gidiyorsun güle güle...
çok şükür babamdan memnunum ama doğmadan önce babanı seç deseler "işte bu" diyeceğim adamlardan. veya kendi yaşlılığımı görüyorum belki bu adamda, bilmiyorum.
