çocukken bunu yürüyen merdivenin aksi yönünde yapardım. çocukluğum epey eskilere dayandığından nadir kavuşabildiğim bir eğlenceydi. ulen içimde kaldı, yaşıma yedirebilsem geçeceğim bir merdivene, saatlerce çıkan merdivenden ineceğim. inen merdivenin koluna oturup aşağı kayma efekti sesiyle film çeviriyormuş izlenmi vereceğim kendime.
teknofilik** bireyin yürüyen merdivenleri kullanırken çalışan mekanizmayla empati kurmasıyla duygusallaşıp merdivene daha fazla yük olmak istememesi sonucu gerçekleştirdiği postmodern hümanizm aynı zamanda düşük iq göstergesi hareket.
(bkz: öyle bir saçmalamak ki hiçbir şey hatırlamamak)
alışveriş merkezlerinde para bozdurmaları gereken ve kasadaki müşterileri bekletmek istemeyen kasiyerlerin yaptıkları eylem. yoksa manyak olmak gerek o kadar enerjiksen yürüyen merdivende ne işin var derler adama.
