Biriyle kavga etmedikçe ve parayı yatırmadıkça imkansız durumdur.
Şimdi gelelim mevzuya; sene 2007 yeni başlamışım okula. Okul diyorum zira meslek yüksek okulunda okudum. Nasıl oldu da oralara düştüm uzun hikaye. Yine de ben bir özet geçeyim. Orta okulda piçten öte arkadaşlarım " ticaret lisesine gidecez on numara yer, sende gel ortamın anasını sikertiriz " dediler. Ben de mal gibi 8 senemi geçirdiğim adamların peşine takıldım. Peder olmaz dedi, aney gebertirim seni ordan mezun olunca bir şey olamazsın dedi. Ben de okumam o zaman gitmiyorum diyince mecbur kaldıydı bizim ev ahalisi ve yazıldım ticaret lisesine. Orayı bitirince aklım başıma gelmişti. Sonra iş işten geçmeden bir 2 yıllığa geçiş yapayım çabası falan velhasıl kendimi memleketin birinde işletme okurken buldum.
3 senede orayı bitirdim ilk sene hiç okula uğramadım. Okulla yurt yan yana olmasına rağmen uğramadım. Hangi akla hizmet ediyorsam o aklı çükeyim. Neyse efendim mallığım ceremesini zaten çekmişim.
Geldim okuyacağım memlekete, iyi hoş bir yerdi. ilk gün 2 paket sigaranın dibine vurdum ki günde maksimum 10 tane falan içerdim. Kalacağım yere yerleştim falan. Yeni arkadaşlar ediniyor insan haliyle. Yan yatakta yatan elemanla 3 senemi geçirdim çok kral adamdı. Öğretmen oldu şimdi bebeleri eğitiyor boşbeleşci.
Arkadaş yan odada 2. Öğretimin birisi vardı. Eleman her sabah 4-5 gibi düzenli olarak ip atlıyor, gürültü yapıyor odada. Gittim birkaç sefer;
- hacı yapma etme gözünün yağına yımırta kırayım, beynim sikildi.
+ ya bizde gündüz uyuyamıyoruz napıcaz şimdi?
- Ben ikinci kez gelmek istemiyorum hacı uyanınca çok sinirli oluyorum.
+ her zaman gel çayda demleriz, niye gelmek istemiyorsun.
Neyse bu godumunun godoşu bir de dalga geçiyor aklı sıra. Lan zaten yurda kılım, ayrılmak için bahane arıyorum ama böyle bir şeyle ayrılmak da hoşuma gitmiyor. Nitekim küçük bir memleketti bu ibneyle bir yerlerde karşılaşma ihtimalim mevcut.
Üç beş gün geçti herif nizamı tecavüz ediyor uykumun içine. Yan yatakta yatan arkadaş anasına avradına sövüyor ama herif de yurttan atılmak istemiyor.
Gecenin 4:20'si, peder ile tartıştım geceden. Aneyde arayıp fırça kayınca iyice cinlerim tepeme çıkmış. Sinirden kendimi sikecem o derece Gökhan dabak'ım. Lan dedim ya gece 4:20'si gözüme zaten uyku girmemiş. Yandaki puşt elinden ne geliyorsa yapıyor. Gözlerim kıpkırmızı girdim içeriye. Herifi marizleyecem.
- Lan yolunu siktiminin manyağı günlerdir insan insan söylüyorum di mi ses yapma diye. Tek tık duyarsam beyin zarını sikicem.
- Yavaş lan adam gibi konuş.
Diyince nevrim dönmüş aldım bunu elime verdim sümsüğü ağzının ortasına. Ertesi gün tabi müdüriyetten bir telefon saat 2:00 de burada olun diye. Kavga haberi tez ulaşmış. Müdür olacak aç gözlü at penisine anlattım durumu.
+ Medeni insanlarız biz konuşarak halledebiliriz.
- Ne konuşayım? Kaç kere uyardım bunu.
+ e şimdi daha mı iyi oldu yurttan ayrılmak zorundasın.
- Harbi mi? Neyse ev ayarlayayım birkaç gün sonra çıkarım.
En kısa zamanda buldum evi ve siktir olduydum yan yatakta yatan kardeşimle. Gerçi o evde de ömrümüz uzun sürmedi. Ev sahibinin alkolik oğlu haftada 1 defa kira istemeye geliyordu. Babana verdik kirayı lafından da anlamıyordu. Bir gün ev arkadaşıma sövünce elemanda dayanamamış marizlemiş puştu. Ordan da atıldıydık.
Siz siz olun yurda çıkmayın ahali, yurttan atılmak evden atılmaktan daha puştane olmakta.
- ayrılmak istemediğin halde "kendi isteğimle yurttan ayrılıyorum" cümlesine imza atmaktır.
- "hayırdır yurt dışına kovmuşlar seni", "ooo sen şimdi yurt dışına çıkınca unutursun bizi" bik bik bik.. şeklindeki esprilere maruz kalmaktır.
- kaydın silindiği halde "ev bulana kadar kalabilirsin" süresinde eskiden huzur bulduğun kyk damgalı yatağına yorganına düşman olmaktır.
