Içki içen ve sağlam sarhoş olan bi arkadaşım yağmurlu havada ellerini açmış okulun ortasında ' tanrım eğer varsan çarp beniii ' diye bağırmıştı. Az kalsın görüyodu ebesinin şeysini.
Mezun olduğum lise yatılı bi okuldu ve yurdu iki binadan oluşuyordu. Eski binada genelde çömler, yani 9. sınıfın erkekleri kalırdı. Büyük bina ise aradan duvarla ikiye ayrılırdı kız-erkek şeklinde.
Bilirsiniz, lisede okul başkanlık seçimleri vardir. Hiçbir şeye yaramaz ama ego tatmini için önemlidir. Bizim okulda da dönemler arası bir yarış gibiydi. O dönem çok şiddetli geçer, kavgalara sebep olurdu. Bizim dönem diğerlerine göre biraz daha kalabalıktı ve o yüzden 10.sınıfa geçtiğimizde bizim dönemden bazı arkadaşları eski pansiyonda bırakmak zorunda kalmıştık, yer yoktu. Vesselam, başkanlık seçimi için 9larla konuşmaya giden 11. sınıflar bizimkilere de laf atıp sataşıyorlar, bizden de bi eleman mesaj atıyor ' beyler burada kavga çıkacak koşun ' diye. Saat 12.30 falan. Bunu duyan herkes gaza geldi, koşun beyler kavga varmıs diye. Millet üstünü değiştirmeden karşıdaki küçük pansiyona koşuyor. O anın fotoğrafı, inanın hâlâ hatırladıkça kahkaha atarız. Bizim dönemin en çılgın elemanı üzerinde atlet altında baksır, onun dışında da pijamasıyla koşan mı dersin, dedelerin giydiği şu sarı içlikle koşan mı dersin. Unutulmaz bi tabloydu. Koşarken de bağırıyoruz la bi de, kız yurdu falan hep cama çıkmış. Rezil olduk tüm okula amk.
Gidince noldu ? Genelde kavga için küçük bi kıvılcım yeterdi bizim okulda. Ama o gün niyeyse bi şey olmadı. Koşa koşa gittik konuştuk geldik. Artık pijamaları terlikleri görünce ciddiye mi almadılar, nedir. Güzel bi anı olarak kaldı.
Bunlar gibi bi sürü hikaye var tabi. Lise yurdu, her zaman üniversite yurdundan daha çılgın ve eğlenceli olmuştur. Hep özlerim, özeldi. Bak yine efkarlandım.
