iç güveysilikten hallicedir.
hatta ondan bile kötüdür. iç güveysi olunca en azından belli bir düzeniniz olur. yaz bitmiş eylülde geri gelmişsiniz yatağınızı kayınpederiniz kapmış, yaz bitmiş geri gelmişsiniz bakmışsınız kaynananız erasmus a gitmiş. böyle şeyler yoktur iç güveysilikte.
geceleri sapıtan arkdaşı sakinleştirme. can sıkıntısıyla cin çağırma, uyuyan arkadaşın eline krema, macun sıkmak, yüzünü boyamak gibi ritüellere ve gerizekalı oda arkadaşına katlanmak demektir. ayrıca yurdun iğrenç yemekleri damak tadına uymayan arkadaşların dolaplarına ev dönüşü zulaladıklarını aşırmak büyük zevktir.
1 sene yaşanılan deneyimdir. ilk zamanlar çok boktan olup odada istenmezsiniz bile. para yoksa ayrı eve çıkmak zor olup, ortama ayak uydurmak zorunda kalırsınız.
arkadaşların iyi ve çevresel faktörler de elverişliyse tadından yenmez ama arkadaşların iyi değil yurt yönetimi kötü ve farklı amaçlar doğrultusunda hareket ediyorsa bildiğin eziyettir.
Yeni kalmaya başladıysanız evden ayrılma, yeni insanlara alışma, toplu yaşamanın zorluğu üst üste gelir. Odanızda kalan insanlarla konuşacak ortak hiçbir noktanız yoktur uzun uzun susarsınız birlikte. Can sıkıcı bir durumdur zamanla geçmesini umarsınız.
zordur efendim çok zordur. Hele hatun düşürme ümidi olan üniversiteliler için kabustur. Bu tipler için yurtta kalmak, 5 kişi teskolu şahinde dolaşırken on numara bi hatunu düşürüp oturtacak yer bulamamak gibidir.
psikolojik açıdan bir felakettir. fakat mali açıdan sağladığı avantajı düşünerek bu yıkıntı hafifletilebilir. zira standart bir şehirde 500 liralık aylık masraf kyk da 111 liraya karşılanmaktadır. ayrıca sıcak su internet gibi avantajları vardır. uzun lafın kısası
(bkz: nankör olmayın ibneler).
Her türlü insana katlanmak demektir. Kaynağı bilinmeyen kokular altında uyumaya çalışmak demektir. Duş sırasında bekleyip hasta olmak demektir. Aç kalmamak için çıkan yemeklerin suyuna ekmek banıp yemek demektir.
