bir montunuzu yastık yapıp bir montunuzu da uzerinize örterek uyumak zorunda kalabildiğiniz gecedir. Üstelik yabancı bir ülkedeyseniz, o gece çok tuhaf duygular hisseder ve ucu bucağı olmayan düşüncelere dalarsınız.
Üniversite hayatım boyunca, kyk yurdunda, 10 kişilik odada kaldım.
Çocukluk hayallerimin arasındaydı, üniversiteyi şehir dışında okumak, yurtta kalmak, hayatla mücadeleyi tek başıma öğrenmek.
O gece evet tedirgin, evet huzursuz ama gülümseyerek uyuduğumu hatırlıyorum, mutluydum, heyecanlıydım.
17 yaşında değil, 27 yaşında gibi hissedivermiştim bir gün içinde.
"Merhaba hayat, ben zeytin" dediğimi hiç unutmuyorum meselâ.
Dünyaya yeniden gelsem, gene yurtta hatta o odada kalmak isterim.
Beni ben yapan, güçlendiren, paylaşım, dostluk ve yaşama dair her unsur, o yurtta, hatta o odada pekişti, dallandı, budaklandı.
Yok beee ne ağlaması?!
Gözüme ilk gençlik yıllarım kaçtı...
Kabirdeki ilk geceyle kapışır. ilk gün zaten yol yorgunluğu yetmezmiş gibi saatlerce o sikimsonik dolabın içini takıp, eşyalarınızı yerleştirip, yatağınızı kurduktan sonra pestiliniz çıkmış vaziyette yatağa yatarsınız ve hayatı sorgularsınız. Ben nerdeyim, bura neresi, bu insanlar kim amk? Diye düşünerek sabahlarsınız ya da 1-2 saat uyursunuz. Sabah evinizdeki yatağın çeyreği bile etmeyecek yataktan her yeriniz ağrıyarak uyanıyorsunuz ve yavaş yavaş zamanla alışıyorsunuz. Ama her ne kadar alışsanız bile ilk fırsatta kendinizi bir eve atıyorsunuz.
devlet yurdu kayıtları okul acıldıktan sonra yapılırdı bizim zamanımızda. kalacak yerim yoktu sadece yurda guveniyordum ama butun gun beklememize ragmen yurt basvuruları bir turlu askıya cıkmamıstı. mudure yalvardık kalacak yerimiz yok diye. kupkuru bir suntanın uzerinde sabaha kadar uyumak zorunda kalmıstım.
Allah yardımcınız olsun gençler. Yurtta hiç kalmadım ama polis okulu yatakhanesinde 2 yılım geçti. ilk zamanlar çok zorlanmıştım ama hayatımın en eğlenceli 2 yılı oldu. Tabi bizim şartlarımız çok ağırdı. Yemekler çok kötü, sıcak su hak getire, yat saati var kalk saati var, sürekli yatağını toplama derdi, mıntıka temizliği, çarşı yasak, sigaran bitse alabileceğin yer yok falan filan. Ama hayatımın en zevkli iki yılıydı. Alışırsınız. Allah hepinize zihin açıklığı versin, büyük adam olun. Vatan hizmet bekler.
yurtta satılan dolap kilitlerinden asla almayın. gidin dısardan alın o kilitleri hem de iyisinden olsun. bizim zamanımızda yurtta satılan kilitlerin alayı birbirini açıyordu. halen yapılıyor mudur bilmem ama siz yine de çömez şakasına hazır olun.
Bir önceki entryde taktik tarzında bir entry girmistim ama burda aslında yalnızlık konulu şeylerden bahsedilmiş. Beyler bayanlar deli misiniz acaba aileden uzak, kafanıza göre takilabileceginiz bir ortam. Ne korkusu, ne yalnızlığı aq. Tadını çıkarın zaten kısa sürüyor. Yurt ve yurtta yasayan tayfa yarrak gibi pis olduğu için duzgun arkadaş bulup eve çıkarsınız.
Uykusuzluk, tedirginlik, kimsesizlik. Evet. Özellikle ailesinden hiç ayrılmamış insan için daha zordur. Ben kyk da bu uzaklaşma zorluğunu anca 3 4 ayda atmıştım üstümden. Karanlık korkusu vardı birde... Tabi her geçen gün biraz daha azaldı. Tavsiye eder miyim? Kesinlikle ederim. Herşeyi, herkesi o kalabalıkta öğrenmek daha başka.
Dolabiniza mutlaka bi kilit asin. Cuzdaniniz bilgisayariniz dolabinizda kalsin. Odadaki arkadaslariniza guvenebilirsiniz ama kyk da oda kapilari kilitlenmiyor.
Ilk gece kızlar icinde erkekler içinde zor gecer. Bir haftaya kalmaz alisirsiniz.
hiç yaşamadığım ancak askerde ilk gecenin yanına yaklaşamayacağını düşündüğüm gece.
fem dershanelerine giderken fetö yurtlarına gitmiştim aslında. onlar attılar ben inat ettim yolunu buldum bir şekilde gittim. en iyi sınıfta olduğum için sözüm geçiyordu genelde.
benim gibilere tahammül etmeyi öğrensinler diye gittim. benim açımdan ilk ve son geceydi, çünkü attılar. ama çok zevkliydi bence ilk gecem.
Annem yanimda gelip yurt sorumlularinin gozu onunde tum ic camasirlarimi dolaba yerlestirmeye calismisti. Annemi gonderdikten sonra sevincten baya icmistim.
F tipi cezaevi değil ki dostum. Çok bunalırsan uyumassın dışarda vakit geçirirsin. Ama büyük ihtimal ilk gece arkadaşlarını falan aramakla sohbetle geçer. Hele kendin gibi yurtta ki ilk gecesini geçirecekleri ararsın. `
ya kıyamam tatlışlar sizi.
geceniz ağlayarak mı geçer yoksa ağlamamaya çalışarak mı bilemem ama yarın gidince üniye güzel insanlarla tanışmaya bakın en önemlisi o.
Bilirim duvarlar üzerine üzerine gelir. Kaçıp gitmek istersin oradan valizlerini de alıp gece yarısı ama yapacak bir şey yok kardeşim. ilk bir ay takıl bak gitmek istemeyeceksin inan. Yeni eve taşınmak gibi dusun.
