Genellikle evinden ilk defa üniversitede ayrılan ben artık üniversiteliyim havasında olan ama yurda girer girmez evini özleyen insancığın geçirdiği gecedir.
çok keyiflidir. farklı bir yer. evden uzak. ana yok baba yok. satürn yelpazesinde çay içmek gibi. manyak mısınız?
daha gruplaşmalar filan olacak. o da da yatak kavgaları. aha ha ha çok vahşidir ilk haftalar. salak salak köşeye pusmayın. baştan söyleyim. siz kaybedersiniz.
Şahsen, öf başka yatakta rahat uyuyamam diyerek kendi kendime tribe girdikten sonra fosur fosur uyuduğum geceydi. Sonraki günlerde de fosur fosur uyumaya devam ettim ama kendi yatağımın yeri ayrıydı tabi. Canım yatağım, yorganım.
Yurda tam iki hafta geç gitmiştim ve içimi "acaba yerime başkasını mı aldılar" düşüncesi kemiriyordu. Odaya ilk girdiğimde sadece tek bir kişi vardı. Daha sonradan çok iyi dostluk kuracağım bu kişiye selam sabah vermeden ilk sorum "bana ranza ayırdınız mı" olmuştu. Sonra 3 yıl bunun geyiği döndü tabi.
Bilirim duvarlar üzerine üzerine gelir. Kaçıp gitmek istersin oradan valizlerini de alıp gece yarısı ama yapacak bir şey yok kardeşim. ilk bir ay takıl bak gitmek istemeyeceksin inan. Yeni eve taşınmak gibi dusun.
ya kıyamam tatlışlar sizi.
geceniz ağlayarak mı geçer yoksa ağlamamaya çalışarak mı bilemem ama yarın gidince üniye güzel insanlarla tanışmaya bakın en önemlisi o.
F tipi cezaevi değil ki dostum. Çok bunalırsan uyumassın dışarda vakit geçirirsin. Ama büyük ihtimal ilk gece arkadaşlarını falan aramakla sohbetle geçer. Hele kendin gibi yurtta ki ilk gecesini geçirecekleri ararsın. `
