sırf müslüman olduğumuz için veyada osmanlının veya hunların torunları olduğumuz için aşağılanmaktır yurtdışında türk olmak.almanyada kara kafa,fransada arap,amerikada terörist olursun.fransada arap olmanın sebebi ise fransada acayip bir arap nüfusu vardır ve türklerde araplardan baya az olduğu için fransada ve türklerinde müslüman olmasından dolayı arap denilir aynı şey almanyada da türklerin fazla olmasından dolayı diğer müslümanların türk olarak adlandırılması gibidir.aslında suçlandığımız ırkçlık olayını yurtdışındaki türkler yaşıyor ve yurtdışında türk olarak yaşayın anlarsınız.resmen tek başınasınız.almanyada kundaklamalarmı dersin,bulgaristanda soykırımlarmı dersin veyada sovyetler zamanında çöllere sürgün edilmemi dersin hepsini yaşadı yurtdışındaki türkler.yani yurtdışındaki türkün yalnız kalmış çocuktan bir farkı yoktur.
not:şimdi diyeceğiniz her millet yaşıyor hayır sadece bunu müslüman milletler yaşıyor.siz gidin bir almanyada türkle italyan aynı muameleyimi görüyor.ikiside o topraklarda yabancı ama italyan ayrı bir seviliyor.ayrıca türkyiedede yabancılar tarih boyu çok iyi karşılandı.şimdi türkiyeye bakarsak türkiyedeki rumlar,ermeniler,yahudiler hiçte fakir değil gayet zengin ve hallerinden çok memnun türkiyedede ayrımcılık olmadığından yana.
biraz dışlıyorlar bizi yok lan epey dışlıyorlar.. laf aramızda dedemiz ninelerini seksüel açıdan tatmin etti ya torunları bu durumu kaldıramıyor galiba...
Brezilya'da el üstünde tutulmak demektir.
Brezilya'nın neresinde olursan ol Türk olduğunu söylediğinde
Türkiye'de göremiyeceğin dostluğu ve yardımı görürsün.
Acaba toplamda 60-70 tane Türk'ün olmasından olabilirmi?
tatillerde gitmecenin tadi baskadir elbet. gider gezer, ulke topraklarina geri donersin. ozlemezsin bile belki de, herseyi hafizana kazimaya calisirsin. cok fazla insanla muhattap olmazsin, tarihi mekanlari gezer, sokaklarinda yurur, kaldigin otelde vakit gecirirsin iste...
yurt disinda yasamak kadar zor degildir hic birsey sanirim.
zamanla, turklere nasil davranildigini cozersin. oldukca yuklu bir baski vardir uzerinde. okulda ya da herhangi bi arkadas ortaminda, once ataturk'ten dem vururlar, iyi kotu anlatirlar, sonra kurtlere, ermenilere, muslumanliga, osmanliya kadar uzanir konu. he bir de avrupa birligi tabi...
orda yasayan "kultur sıkışması" yasayan 60lardan kalma turklerin yetistirdigi neslin bok ettigi turkluk ve muslumanlik itibarini savunmaktan şişersin! ve birileri sasirir, ben hic boyle sanmiyordum diye...
nerde turk bayragi gorsen gozlerin dolar...
annenin kokusunu duyarsin... kardesin seslendi sanip arada yolda arkana bakarsin...
bi kutu icinde sıkıştın sanip, aldigin her nefes derinden olur...
once kaybolur, sonra yeniden bulursun kendini...
bir suru irkciyla bir arada yasamaya alisir, artik sen de tiksinmeye baslarsin ordaki bazi sozumona "turk" ve "muslumanlardan!"
hiç zor bir durum değildir. eğer ki yurtdışına gitmek için belli bi amacın, belli bi gayen varsa. yaptığın gitme eylemini destekleyen mantıksal bi yapın, düşünsel bi alanın varsa hiçbir problem yaşamazsınız. böyle özelliklere sahip olursanız, bu şekilde giderseniz avrupa'da hiç türk arkadaşınız olmaz hepsi türkiye'de kalır. genelde yabancılarla arkadaş olursunuz.
yerine göre degisir bence yurtdisi diye genellememek gerekir. bati avrupa da belki dediginiz gibidir ama bosnada, macaristanda, arnavutlukta türk olmak hayranlik uyandiricidir.
(bkz: macaristan da türk olmak)
(bkz: macarlarin türk kökenli olmasi)
eğer o yurtdışı tayland'sa çok hoş olur. Gerçi buraya yerleştikten kısa bir süre sonra (bir gün sonra mesela) kendinizi yurtdışında hissetmezsiniz. Sokaklar buram buram cızbız kokar. Insanlar trafikte deli gibi motor, araba kullanır. Hiçkimse avrupalıların elit görünme kompleksine sahip değildir. Fakirlik bir yaşam biçimidir ve çilekeş taylandlılar başı kabak, yalın ayak mutlu mutlu takılır. Değil evlere, dükkanlara girerken bile ayakkabı çıkarılır. Sokakta yürürken, kaldırımın üzerinde bir sürü terlik sandalet görürsünüz. Berberde traş mı olacaksın, terlikleri sokakta çıkarır öyle girirsin dükkana.
Bizde her yerde nasıl atatürk resimleri ve heykelleri varsa burada da başınızı çevirdiğiniz her yerde kralın resmi vardır. Kral da iyidir, kral adamdır ama. Bir de taylandlılar türkleri severler. Şımarık, züppe avrupalılardan olmadığımızı bilirler.
Burada yaşamaya başladıktan sonra, tayland'a tatile gelip de "ay kokuyor, ay çok sıcak" diye mızmızlanan tiplere "ya sev, ya terket" demek bile gelir içinizden.
çok zordur. çevrenizden gördüğünüz ayrımcılıkla ruh sağlığınızı kaybetme noktasına kadar gelebilirsiniz. yani en azından benim öyleydi. tabi herkes için değişebilecek bir durumdur bu.
en çok okulda zolanırsınız. milliyetçi öğretmenler sürüsü tarafından yaşamadığım atraksiyon kalmamıştır. iyileride vardı inkar edemem tabi. mutlaka takacak birşey bulmuşlardır. beni bağımlı yapmışlardır, depresyondasın demişlerdir. zaman zaman yapılan guruplarda hep en kötü, en tembellerin arasına vermişlerdir. okul takımlarına almamışlardır. okul sonraları çalışıyorum diye 'ezik' muamelesi yapmışlardır. aslında yurtdışında bulunup bunları çok fazla yaşamayan insanlarda var ama benimki en kötüsü sanırım. okuduğum bölümde en az 7-8 adet rus öğrenci vardı ve uygulanan muamele tamamen farklıydı.
iyi yönleride var aslında. inanılmaz bir hırs yapıyorsunuz okumak için. başarılı bir öğrenci olduğunuzu kanıtlamak için ne geceleriniz ne gündüzleriniz kalıyor, bunlarda size sonradan geri dönüyor tabiki. başka bir çıkış yoluda var türk olduğunuzu söylemezsiniz olur biter. ama bir insan aslını neden inkar etsin ki(?)
Kişiden kişiye değişmekle birlikte, bence zor değildir. Ben şahsen, burada hatayı biraz kendimizde görüyorum. Kendimce ana sebepleri şöyle anlatayım.
Şimdi efendim, bu durum ulkeden ulkeye farklılık gosterecek bir durum değildir. Biz türk mantığı ile, yabancı bir ülkeye giderken ' nolacak yahu, onlar bize uyum sağlasın.' Kafasıyla gittiğimiz için, doğal olarak tepki görüyoruz. Mesela Bugun Almanya'daki türk vatandaşlarımız da ne yazık ki, kendi ettiklerini kendilerini buldular. Ülkenin sadece dilini alıp, tarihini ve popüler kültürünü benimsemedikleri için, entegrasyon sorunu çıktı. Bence bu durum, türklerin yurtdışında tepki görmelerinin ve hakkımızdaki olumsuz yargıların ana sebebidir.
Kural tanımıyoruz. Bu konuda yapabileceğimiz pek bir şey yok, çünkü bu ozelliğimiz bir edinilmiş alışkanlık, çocukluktan dayatılıyor yani. Dolayısıyla, bunu gittiğimiz ülkelere de götürüyoruz. Avrupa ve Kuzey amerika ülkeleri de, sosyal yaşamda bir dizi kurallar silsilesi ile yönetildiği için, sosyal yaşamda hem kendimize, hem bu ülkelerin halklarına ve sistemine problem çıkarıyoruz.
Her ne kadar çok cana yakın ve hoşgörülü bir millet olduğumuzu iddia etsekte, ben henuz yurtdışında uzun yıllar yaşamış, ve etrafında türkten çok o ülkenin vatandaşları olan bir türkle tanışmadım. Çok pardon yalan soylemeyeyim burda, tanıştım aslında, ama onlarda doğduktan çok sonraları beğin göçü yoluyla o ülkelere giden türklerdi. Yani eğitimli insanlardı, o ülkenin sadece dilini değil, kültür ve tarihini de benimsemişlerdi. Ki bu konu bizi yine entegrasyon konusuna getiriyor,
Hayatımın çok büyük bölümünü Türkiyede geçirdim, amerika' da yaşadım, şuanda da almanya' da okuyorum. Oğrendiğim bir şey varsa, o da yurtdışında türk olarak çekilebilecek sıkıntıların minimuma indirilmesi kesinlikle size bağlıdır. Eğer siz, gittiğiniz ülkenin kültür ve tarihini benimser ve özümserseniz( özelliklede popüler kültürünü) siz o ülkede gerek arkadaş edinmede gerekse hayata adaptasyonda sıkıntı çekmezsiniz.
Son olarak söyleyebileceğim nokta, kendinizi ezdirmeyiniz. Yukarıdaki yorumlarda arkadaşlar kürt sorunu, ermeni sorunundan falan bahsetmiş. Bu noktada, gittiğiniz ülkenin kültürünü ve tarihini bildiğinizden daha fazla, kendi tarih ve kültürünüzü de bilmemiz lazım. Yüzeysel de olsa size ülkeniz hakkında sorulan sorulara cevap verebiliyor olmanız gerek. Insanlarla konuşun, açık olun. Bu ülkelerde zilyon farklı milletten insan yaşadığı, halkları daha açık fikirli, söylediğiniz hiçbir şeyi ağzınıdan çıktığı anda yargılamayacaklar, ama mantıklı açıklamalar isteyeceklerdir. Tabiki, 'deveye mi biniyorsunuz?' Yada 'sizin içki içmeniz yasak değil mi?' Veyahutta ' kadınlarınızın başını kapatması zorunlu değil mi?' Gibi sorulara da, 'evet bizim devede dizel motor var.' Yada ' bizde su içmekte yasak biliyor musun?' Veyahutta ' annemin yüzünü görmem de yasak hatta, 10 yıldır görmedim yüzünü şuan görsem tanımam annemi.' Gibi sorularla taşağa alın ve deli kahkahası koyun üstüne. Lütfen, bunu benim için yapın.
Ayrıca, son konuyla alakalı: gideceğiniz bu ülkenin halkları, sizi yabancı görüp belli durumlarda aşağılamak ve suçlamak isteyebilir. Eğer haklı olduğunuzu düşünüyorsanız ve bunun için dayanaklarınız varsa, hakkınızı sonuna kadar arayın. Dediğim gibi, buralarda kurallar var ve kurallar herkes için.
Sokak ortasında küfür etme özgürlüğünü doyasıya yaşamak demektir. Aslında çok salakça bişey ama tanımadığın kızın gözlerinin içine bakarak "memintoların tombiktoymuş" deme fırsatını da başka bi yerde bulamazsınız.
Genelde olumsuz önyargılar ile muhattap olmaktır. Bazen başka bi türk görüp iki kelam etmek istendiğinde size davranışlarını görüp bu önyargılara hak bile vermektir.
