yurt disinda oldugunu ogrendigi her tanidigina nasil gittin,naptin ben nasil gelebilirim diye bi dolu sacmalaliklarla beyin yer ama hic bi icraatta bulunmaz sadece ister.
goctukten sonra, goctugu yerdeki adamin muamelesini begenmeyen ama uste birde memleketinde kalanlara da kizan tipler vardir aralarinda. bu ne perhiz bu ne lahana tursusu muhabbeti gerekir boylelerine. esas kizdigi, kendinin neden vataninda tutunamayip, goce suruklendigi ve otekinin nasil tutundugudur. bi nevi kiskanclik ve anlayamama. ohh vatandas, vapurumada binerim, koprumden de gecerim...
geniş düşünen gençtir. zaman zaman kendi memleketinde ikinci sınıf adam muamelesi gören, eşitsizlikler karşısında sesini yükseltmeye kalktığında sadece kendi kendisini duyan, öğrencilik yıllarında vatan- millet olarak kazıklanmaya aday olarak görülen, devletinin kendisine komik rakamlarda ve ileride faiziyle almak üzere kredi verdiği, adam gibi bir iş hayatı için onlarca adama minnet etmek zorunda bırakılan, yaz döneminde kültürel anlamda kendisini geliştirmek için bırak yurtdışını kendi ülkesinde bir yere bile gitmek için sınırları zorlayan, asgari ücretle hayatın içinde debelenenlere bakıp kendi geleceğinden hepten korkan, dik ve eski kafalı bürokratların ve yöneticilerin o yavşak duruşlarına ve gülüşlerine tahammül edemeyen, sokaklardaki yüzlerce cahil ve medeniyetten nasibini almamış örümcek kafalılarla uğraşmaktan bitap düşmüş, turistik bir beldede kazıklanan taraf olmaktan sıkılan, arka tarafta örtbas edilen yüzlerce pis işten ve dönen dolaplardan bıkan, torpilsiz ve rüşvetiz bir fabrikada işçi bile olamayacağını sezen, dışarda boşvermişlikle dolu bir kitlenin arasında kafayı yemek istemeyen türk gencidir.
hani şöyle düşününce pek de haksız değil gibi.
bu yüzden, değil kıçını yırtması; kıçını çekip kafasına geçirse dahi yerinde bir hareket sergilemiş olacaktır.
yurtdışında yaşamanın zorlukları hakkında fikri olmayan insandır. özellikle yurtdışında yaşayan türklerin memleketlerine dönmek için bin türlü yol denemelerini görmezden gelmesine akıl sır ermez.
