kafa dinlemektir. mükemmel ötesidir. maddi durumu müsaade edenlerin kesinlikle özel bir yurtta tek kişilik oda tutmalarını tavsiye ederim. inanın eve çıktığınızda daha çok masraf oluyor. yani şöyle söyleyeyim; her zaman özel yurtta tek kişilik odada kalanların zengin muamelesi görmesi yanlış. ben hem ev deneyimini hem de şu an tek kişilik oda deneyimini yaşıyorum ve evde kalırken şu an harcadığımdan daha çok harcıyordum.
bi kere yemek derdin, fatura derdin yok. faturayı yatırmadık elektrik kesilcek su kesilcek diye endişelenmek, bugün ne pişirsem derdine düşmek yok. bunların yanında tıpkı evde kalıyormuş gibi de özgürlük ve huzur var.
açıyorum filmimi ya da dizimi izliyorum ya da açıyorum football manager ya da başka bi oyun oynuyorum ya da sakin sakin kitap okuyorum. istediğim saatte yatıp istediğim saatte kalkıyorum. ışığı istediğim zaman kapatıp istediğimde açıyorum vs. vs.
giriş-çıkış saati derdi de yok. serbest bi yurt tutun bu arada.
edit: bak bidaha söylüyorum bu olay zengin işi falan değil. zaten öğrencilerin %90'ı eve çıkmıyor mu? inan eve çıktığında olan masraftan daha ucuza geliyor.
bir odada dört kişi yaşamaktan iyi olsa da, hobaa özgürüm, ne istersem yaparım, sigara da içerim, istediğim saatte yemek de yerim, sabaha kadar film izlerim, kitap okurum, telefonla da konuşurum, çıplak da otururum, istediğimi de çağırırım, burası benim özel mülküm ne istersem yaparım tripleri bir yere kadar. ne kadar yalnızlığı seven ve yalnızlığa alışık bir insan olsan da bazen deliliğin eşiğine geldiğini hissedersin.
insanın kendini dinleyebilmesi için iyi olsa da, yalnızlık, depresif bir bünye için çok tehlikeli olabilir. misal ben akşama doğru kalkardım, perdenin kenarından dışarıya bakar hava güneşliyse, insanlar çardakta oturmuş eğleniyor şakalaşıyorsa hemen geri kapar, hava kapalı ve hele hele yağmurlu ise bayram günü gibi sonuna kadar açardım perdeleri.
yurtta yalnız yaşamakla ilgili en saçma sapan düşüncelerden birisi de, artık aile ile de telefonda haftada, 10 günde bir konuşmaya başladıktan sonra "ya ben şimdi şurada düşsem, masanın kenarına kafamı çarpsam, elektrik çarpsa, banyoda ayağım kaysa kafamı yarsam, gece kalp krizi geçirsem... ölsem, kapımı açan yok, cesedimi bulmaları bir hafta sürer..." gibisinden sürekli ölüme dair senaryolar yazmaktır.
Sağlam bir özel üniversitenin sadece bazı burslu öğrencilerine ayırmış olduğu 5 yıldızlı otel konforundaki tek kişilik odalarından birinde bir başınıza kalıyorsanız girer sözlükte takılırsınız. Çok melankolik olmaya gerek yok.
Haa bu arada ayrıca bkz: ankara'nın en iyi öğrenci yurtları
ilk hafta okulu sallayan oda arkadaşın önümüzdeki hafta hayır hayır hatta bu haftasonu damlar. sonrada yok oda arkadaşımla anlaşamıyoruz yok hede yok hödö. yok benim donumu giyiyor yok vb yakınmaların başlar.
