oyle demeyin mecburiyet herseyi yaptiriyor insana. cok buyuk umutlarla gidilen yurtdisi, bir bakiyorsunuz mcdonald's, ev, okul triosuna donusmus.
"abi nasil heycanliyim biliyor musun? amerika'ya gidiyoruz olum. her gun kizlarla partiye akıcaz. orada zaten kizlar kendi veriyor. senin bir sey yapmana gerek yok. kim bilir neler
vardir orada meksikalı, japon, italyan allaaaah yasadik be kanka gunumuzu gun edicez." yurt disina cikmayan her turk genci yasamistir boyle diyaloglar. yasamamasi mumkun degildir cunku oyle hayat dolu oyle saf ve temizdir ki. ta ki ucaktan inip direk mcdonald's a gidene kadar. boylece yurt disinin ilk big mac menusu yenmis olur. ilerleyen gunlerde yerlesme telasiydi, alisma safhasiydi, gezip gorme bahanesiydi yine zaman bulunmaz ve mcdonald's in yolu tutulur. daha sonralari "amaaaan kim ugrasacak yemek yapmayla, son bi kez gideyim de big mac yiyeyim. bundan sonra saglikli beslenicem soz" diyip kendi kendinizi kandirirsiniz. daha daha sonralari is bulunur ve ogle aralarinda emektar mcdonald's tekrar isbasindadir. birkac ay sonra banyoya girerken boy aynasinda gobek yapildigi farkedildiginde "yok abi bu boyle olmayacak, su andan itibaren basliyorum" denilir, ertesi gun malumunuz...
yani demem o ki yurt disina cikip mcdonald's da yemek yemek bir fenomendir, vazgecilmez vazgecilemez.
work and travel ile amerika'ya giden ve ayaklarının tozuyla melemen malzemesi almak için markete koşup birkaç yumurta, domates, biber, ekmek için 50(elli) dolar veren türk gençlerinin ilerleyen günlerde hayatlarının önemli bir yerini tutacak alışkanlık. tabi kanser olmamak için arada yavan ekmek de yiyorlarmış.
yemeklerin içine ne konulduklarını bilmediğiniz restoranlara gitmektense, her ülkede içeriği fix olan yerlerde yemek yemek daha mantıklıdır. mcdonalds buna örnektir.
en ucuz yer oldugu icin (reel fiyati turkiyedekinden daha az, nominal olarak hemen hemen ayni) ve ilk icecekten sonraki icecekler beles oldugu icin bir nevi mecburiyettir.
genel bir davranış biçimi olarak yurtdışı maceralarında yurdum insanlarının bir "domuz eti" hassasiyetidir patlar. "abi orda köfteye katıyorlarmış burda yağından koyuyorlarmış vs." ne güzel ne ince diyeceksiniz. helal olsun örfünü inancını titizce yaşıyor diyeceksiniz ama...
yok kardeşlerim o kadar da sütlü nuriye değil hadisenin şekli, bu titizliği gösteren arkadaşlar akşam diskoya gidince koca bir bardak arjantini, bakardiyi yahut romu gönül rahatlığı ile dikiyorlar kafaya,hatta elin kızına/oğlanına yumuluyor akabinde...
lan noldu senin hassasiyetine,örfüne adetine, mc donalts ta abonman kart çıkartmana...
velhasıl komik oluyor bic mc menu yerken milleti kafa kola alması...güzel şeyler bunlar annem.
asya ülkelerine gidilmişse eğer mc donald's annenin yemeklerinin çok çok üstünde bi heycan ve zevk verir sana öyle ki kendini evinde hisseder öyle bi hayvanlama yersin.. suşiymiş, onigiriymiş, nohanmış yenilcek gibi değil ey okur..
o zaman anlıyorsun ki gerçekten (bkz: mc donald's gibisi yok)
polonya'ya gidenlerin de yasamasi muhtemeldir. Esas niyetimiz bir turk donercisi bulup orda yemekti. Gelin gorun ki, adamlarin turkish doner diye sattiklari seyin bizim donerle uzaktan yakindan alakasi yok. 10m uzaktan bile rahatlikla igrenc kokusunu hissedebiliyorsunuz. Tabi boyle durumlarda evrensel yiyeceklere yonelmek zorunda kaliyoruz.
McDonald's gibisi yokmus cidden de.
uzakdoğuya gittiyseniz hamburgerler soya yağında kızartıldığı ve soya yağı da iğrenç koktuğu için mcdonalds bile yiyemezsiniz.Birlikte gittiğiniz insanlar midesizse ve yiyorlarsa sizde ezik ezik kolanızı içerek açlığınızı bastırmaya çalışırsınız.
aslinda oldukca lezzetli yiyeceklerde vardir mcdonalds da. öyle sanildigi gibi kötü falan degildir, igrenc hic degildir. türkiyede zengin kesiminin avrupadada herkesin gidebildigi restauranttir. fiyatlar avrupada oldukca ortadir, türkiyede ise zengin kesime hitap eder, yani pahali sayilir.
