muhtemelen aksanının düzgünlüğünü test etmek isteyen biridir. kişisel sebeplerden (kan davası, italyan mafyası ile papaz olmuş dayı,..vs) yabancı olduğunu çok belli etmemek isteyen biri olması da gayet olasıdır.
zamanında (zamanında dediğim de bu yaz)(senee, geçen sene) bu kişilerden birincisi idim ben de. öyle türkiye'deki gibi "turist görürlerse çakarlar kazığı" gibi kaygım yoktu, tek derdim kendime aksanımın düzgünlüğünü ispatlamak, diğer konuşma penceresindeki kişilere "aaa türk müydün sen ya, amerikalı sandım ben de" falan dedirtmekti.
dedirtemedim ama arkadaş. ne yaptılar, her seferinde ne bok yediler bilmiyorum; o domuz yağından götlerinin limiti dünyanın yarısına varan kodumun amerikalılar her seferinde çaktılar yabancı olduğumu.
taksiye biniyorum;
-abi boş musun
+boşum genç atla bakalım. robert abiiiie, çıktım ben.
-(obaa taksiye bak lan, tastement çalıyor)
+pardon yolculuk nereye idi?
-praktis vat yu...... aa şey, emerson'a (bu kısım büyük bir amerikan aksanı kastırılması ile söylenir)
+derhal...
-... prriiiç, dfudfu dfuu dfuuu dfuu dfudfudfudfu
+afedersiniz ama emerson'un neresinde oturuyorsunuz
-işte, cami var ya köşede onun karşısında. hatta arkasında semt pazarı var.
+anladım tamam, o iki katlı sarı bina, değil mi?
-evet o.
+...
(tamam olum, hiç verdiğim cevabı anlamamazlık etmedi takır takır cevapladı. çözdün sen bu işi, budur işte bu...)
+pardon, nerelisiniz siz? yani bir doğu avrupalı aksanı var da
e ebenin amı şimdi... evet burası memleketim, ebenin amı. greenwich'in doğusunda, kanada'nın da kuzeyinde kalıyor biraz. hindistan'ı geçtiğinde şili'nin karşısında kalan yer. biraz soğuk oluyor ama sürtünme ile ısınıyoruz.
çok moralimi bozuyordu arkadaş ya. lan nerden anlıyorsun şak diye şerefsizin evladı. r'leri yuvarlamak desen bende, w'ları dudaktan çıkarmak bende, "th" sesini dil ucu ve ön dişlerden çıkarmak da bende, e on yaşımdan beri ingilizce görmek de bende.. hala nerden anlıyorsun ulan? alnımızda mı yazıyor ecnebi diye. hayır, direk türkçe olarak "abi türk müsün" diye sorsan onu da anlamam, zira sadece bi elimde kahve bir elimde donut gezmediğim kaldı sokaklarda.
yani demem o ki bu bok pek bi halta yaramıyor. siz gidin kendiniz gibi olun. büyük ihtimal memleketinizle ilgili bazı sorular sorarlar size, hem vakit geçer hem de gönüllü turizm elçiliği yapmış olursunuz. çözüm bu: kendiniz olun. ben de artık kendim olmaya karar verip bu kirli hayattan kurtardığımda kendimi, istanbul uçağında birisi "heey nerelisin sen" deyip beni amerikalı sandığında götüm az tavana değmemişti, hatta hostes ne istersiniz diye sorduğunda "kahve ve donut" diyecektim, o derece.
