az önce öyle birini gördüm ki, bendeki dudak uçukladı.
oturuyordum bilgisayar başında. 'abaydıyurüüü abaydıyurüüüü' diye bir ses geliyor dışardan. dedim ki kendi kendime, balkona çıksam anlarım heralde. ama ne mümkün, gene aynı sesi çıkartarak bir kadın ağlıyor. menzilden çıkınca üşenmeyip başka balkona taşındım, ev sınırları içersindeki. aynı ses devam tabi, kılık kıyafet de namağrem yerleri örtüyor sadece, bir de bayağı kilolu. parkın güvenlik görevlileri geldi bayan bayan diye seslenerek. konuşmaları duymadım tabi merakta ediyorum valla çok. ama kadın güvenlik görevlisinin poposuna bakıp saçını savurdu ve yürümeye devam etti. sonra güvenlik görevlisi bişey demiş olsa gerek. 'vallahaaa soyuncam şimdi' deyip poposunu gösterdi ve domaldı.
gece gece o ay gibi popoyu gördüm ve aydınlandım. dudağıma sarımsak sürüp yatacağım uçuk çıkmasın diye o derece şaşkınım.
parklar geceleri fanteziye açık olunca bizim ev de parkın karşısında olunca bu tür olaylara çok tanık oluyorum. düşününce biri daha geldi aklıma.
annemle gece üç suları balkonda keyif çatıyoruz. hafiften bir deniz kokusuyla yudumlanıyoruz. sohbet muhabbet de oldukça güzel.
aşşağıdan bir bağırtı koptu ki sormayın. biz bir baktık mafya kılıklı bir adam ve nerdeyse çıplak bir kadın. ışık mışık bırakmadık açık ki baktığımızı görüp bize sinirlenmesin mafya bey diye. her neyse efom...
kadın bağırıyo adam sinirli silah falan çıkarttı derken, kadın tut adamın kafasındaki peruğu al üstünde tepin, anında bi araba geldi bunlar bindi gitti. o yaptığı hamle kadının hayattaki son hamlesi olmamıştır umarım.
