ortalama türk insanının bildiği, filmlerden, turistlerden ve zorunlu ingilizce derslerinden öğrenilen ingilizce kelimelerdir.
edit: sen, ben, o, hepimiz yurdum insanıyız. bahsedilen yurdum insanı; bizim ta kendimiz.
(bkz: yes)
(bkz: no)
(bkz: how are you)
(bkz: fuck you)
(bkz: fine)
(bkz: thanks you)
uzar, gider.
günlük hayatımızda çeşitli sebeblerle maruz kaldığımız kimi kelimelerdir.
mağaza isimleri yüzünden: shop, showroom, store.
medya* organları yüzünden: show, star, flash
bilgisayar parçaları: harddisk, mouse, printer gibi.
sonradan akla gelen edit * : kredi kartlarının ismi bile bize ingilizce kelime öğretmek amacıyla verilmiş adeta: world, access, bonus, flexy, maximum...
ülkede mina urgan gibi bi tercümanın ve edebiyatçının varlığından bi haber biri türklerle ilgili dalga geçicem hehehe çok komik lan diye espri arayışlarına girmiş..bakın ne çıkmış..tanım budur.
