"Dünya hayatının durumu, gökten indirdiğimiz bir su gibidir ki, insanların ve hayvanların yiyeceklerinden olan yeryüzü bitkileri o su sayesinde gürleşip birbirine girer. Nihayet yeryüzü zinetini takınıp, (rengârenk) süslendiği ve sahipleri de onun üzerinde kudret sahibi olduklarını sandıkları bir sırada, bir gece veya gündüz ona emrimiz (âfetimiz) gelir de onu sanki dün yerinde yokmuş gibi kökünden koparılarak biçilmiş bir hale getiririz. işte iyi düşünecek kavimler için âyetlerimizi böyle açıklıyoruz."
yukarıdaki ayette de tasvir edildiği gibi, bizler sahip olduğumuzu sandığımız şeylerle övünüp duruyoruz ama yarın ne olacağını kim bilebilir? brlki sahip olduğumuz şeylerle başkasını eziyor, küçümsüyoruz ama yarın o adamdan (sosyal/ekonomik vs.) yönden daha da kötü durumda olmayacağımızı kim garanti edebiliyor ki?
insanın elinde gücü, parası, makamı ve mevkisi olunca sanki o şeyler elinden hiç gitmeyecekmiş gibi hissediyor, ama ne yazık ki bu dünyada hiçbir şeyin kıymeti yok, 3 günlük dünyada birbirimizi üzmeye, kırmaya ne gerek var. Sahip olduğumuz seyler bugün var ama yarın da olacak mı.
