van depreminin sembolü olacak fotoğrafa yansıyan, enkazın altında bir cesedin altında saatlerce bekledikten sonra kurtarılan o güzel umut dolu bakışlarıyla içimizi dağlayan 13 yaşındaki büyük yürekli küçük çocuk. ne yazıkki hastaneye götürülürken bilincini kaybedip kalbinin durması sonucu vefat etti. mekanın cennet olsun çocuk.
küçücük bir çocuk, kocaman gözleriyle öyle bir bakıyor ki etrafa...
enkazdan kurtarıldı, su serpildi içime, mutlu oldum, ne şanslı çocuk dedim. çünkü televizyondan da olsa gözlerine baktım ben o çocuğun. haberin devamını izlememişim şimdi fark ettim. meğer ölmüş çocuk. hastaneye götürürken kalbi durmuş. içim acıdı. güzel gözleri vardı o çocuğun.
yunus enkaz altından çıkarıldıktan sonra kaldırıldığı hastanede hayata veda etti. ama kürttü yunus. ben şimdi duygu sömürüsü yapan, sizin için vatan haini ama kendim için sizden de türk bir adamım. deprem sonrası medyada; oh olsun gibi söylemlerde bulunanlar, hayatlarında 1 gram bile zorluk yaşamamış olanlardır. oradaki insanlar, endonezyaya gönderilen yardımlarden beklerken, kutuların içinde taşlara sarılmış Türk bayraklarıyla karşılaştılar. işte asıl sarsılan insanlığınız oldu, asıl enkaz altında kalıp gözlerini hayata yuman yunus değildi, insanlığınızdı. biraz duyarlılık.
