o zamanlarda kıbrıs'ta türk bayrağını indirmek isteyen rum'un sonu böyle olmuştu dedirten yıllardır:
2014'te, çözüm süreci saçmalığı sırasında ise fazla yüz bulan PKK sempatizanı piçler 2. Hava Kuvvetleri Komutanlığı'nın girişindeki Türk Bayrağını göz göre göre indirmişti:
Düşmandı ama onurlu bir düşmandı en azından düşman olduğumuzu net bir şekilde söyleyebiliyorlardı "türklere ölüm!" Deyip de sıkışınca beraber yaşadık,kardeşiz biz,benim annem de türk demiyorlardı.
düşmanın da bir duruşu olur . adamlar en azından kaypaklardı hırsızlardı ve bunu söylüyorlardı . hem hatunları da güzeldi. bi de şimdiki düşmanlara bak .
edit: yaşadığım bir anı ...
yunanistan sınır kapısına gitmiştik gezi amaçlı. her neyse bizim askerler orada nöbet tutuyor. azcık ilerde de yunan askerler. bizim milliyetçi bir eleman askerlere:
+abi karşıda yunan askeri var sinir olmuyor musunuz ? ben olsam vururdum bunları.
- onları annemden babamdan çok görüyorum. hatta oturup sohbet ediyoruz çay içiyoruz.
düşmanlardı falan ama güzeldi. en azından birbirimize kenetlerdi onlar bizi.
güzel yıllardı, çok güzel hemde. tek derdimiz baklava ve kemençeyi sahiplenmekti. yani milli mücadele yıllarımızdan sonra, kıbrıs barış harekatını saymazsak eğer, çok sessiz ve sakin huzur içinde geçen günlermiş, değerini bilmemişiz.
şimdi kansızısı, soysuzu bir tane değil ki, milyon adet var, ucu bucağı gözükmüyor.
alfabeden rastgele üç harf seç, kombinasyon, permütasyon, hooop, al sana terör örgütü.
edit: düşman olmadığım için bu entry'i eksileyen adamlar siktirsin gitsin. 100 yıl önceki olayların nefretiyle yaşamaya devam edin amk, sayenizde bir arpa boyu yol gitmiyor dünya.
Güzel yılllardı vesselam...
Arada puşluk yapardı pezevenk herifler. Uçak uçururlardı, bizim karasularımızda. Sonra bizde onlara aynı o şekil karşılık verirdik. Tv "ege denizinde it dalaşı" diye haber yapardı. Ama kan dökülmezdi. Uçağa 2 tur attırır geri çekerlerdi yavşaklar. Bizim baklavamızı yoğurdumuzu çalarlardı. O anlar söverdik haliyle.
Şimdi düşünüyorum da keşke yine cana geleceğine mala gelse. Biz kendi derdimize düştük, onlafr kendi dertlerine.
Umarım biz içimizdeki düşmanı temizleriz onlarda çulsuzluktan kurtulur da o güzel yıllar geri gelir.
güzel yıllarmış. kafamız daha rahattı. gerekirse girer yunanistan'ı alır çıkarız rahatlığı vardı. şimdi cadı kazanı amk memleketi. ne ararsan var, hala da geliyorlar. paranoyak olduk hangi biri bombalayacak diye.
aslında vatandaşlarımızın cehaletten bilmediği ülkemizde kaybolan hatta şuan komple kaybolmuş gerçek orjinal türkiye yapısına sahip olan ülkeye düşman olduğumuz yıllardı. keşke bütün türkiye bir tuşla yunanistana dönüşse.
Büyük kayıplardan sonra Yunanlıların denize dökülmesiyle veyahut balıkçıların dalaşıyla şimdiki terör olaylarını kıyaslayıp kendimize düşman mı beğeniyoruz? Düşmanın iyisi kötüsü olmaz, hiçbiri olmasın, hepsi bir acı verip gidiyor. Pardon gitmiyor bazısı. Kıyaslıyormuşuz. Beğenelim düşman o zaman.
