yıllar yılı değişmeyen ve kendini tekrarlayan şarkılar ve tarzlardır. yunanistan'ın tarzını ve katılımcılarını iki kategoride incelemek mümkündür:
birinci tarz: genelde solist bayandır. bazen de erkek. ingilizce popun hakim olduğu bu tarzda oryantal ritimler, kısmen yunan müziğinin yerel unsurları tekno müzik ile birleşir. dansçılar ve sahne düzeninin çok önemli olduğu bu tarza verilebilecek örnekler helena papariziou, sakis rouvas, kalomira, sarbel, eleftheria eleftheriou gibi isimlerdir. kadınlar istisnasız dekolteli ve yırtmaçlı olup erkekler ise genelde dar pantolunlu ve üzerindekileri her an çıkarabilecek denli cüretkar üst kıyafetler tercih ederler. şov genelde bir iki sirtaki hareketiyle biter. popun ağırlıkta olduğu bu moda 2010'lardan sonra tutmamaya başlamıştır.
ikinci tarz: birinci tarza göre daha orjinal olan bu tarzda genelde grup halinde erkekler yer alır. genelde üzerlerinde yunan milli kıyafetleri, ellerinde ise kemençeler veya buzukiler olur. genelde yunanca olan bu tarz bazen yunanca ingilizce karışık olarak da gitmektedir. ilk tarzın çok sıktığı yıllardan sonra yunanlar muhakkak bu tarzı eurovision'a gönderir. giorgos alkaios & friends, loucas yiorkas feat stereo mike, Koza Mostra feat Agathon Iakovidis, Freaky Fortune feat RiskyKidd gibi katılımcıları bu gruba örnektir. ikinci tarzda da özgünlük sıkıntısı yaşamaya devam eden yunanlılar bu tarza da rap ve tekno unsurlar eklemeye kalkışmış ancak işi daha da beter hale getirmiş ve uzun bir aradan sonra 20'li sıralara gerilemişlerdir.
görüldüğü üzere şu iki tarz hakimdir yunanistan'ın eurovision şarkılarına. bu iki tarzdan ya biridir ya beriki. başka da bir tarzları yoktur. hoş bence sıradan bir rebetikoyla katılsalar bile daha güzel ve özgün olabilecekken son yıllarda kendilerini yinelemeye başlamaları onları eski başarılı derecelerini arar hale getirmiştir.
