osman altuğ un söylemiyle, 'üçkağıt ekonomisi' yapmalarıdan. üretimle değil rakamlarla oynayarak para kazanmaya çalışmak. Türkiye de durumdan çok uzak değildir, sadece tek farkı bi kısmını istihtdam bile edemediği genç nüfus un getirisi. biz buna potansiyel güç yada atıl(boşa yatan) güç de diyebiliriz.
avrupa nın şımarık çocuğu yunanistanın ekonomisi turizm ve avrupa birliğinden gelen ödenekler sayesinde ayaktadır ancak son yaşanan global kriz turizmi tökezletmiş, ab den akan muslukların kısılmasına neden olmuştur dolayısıyla yunanistan acı gerçekle karşılaşmıştır, üretmeden tüketmek olmaz. ancak sınır komşumuz yunanistan ın güçlü bir ekonomiye sahip olması ülkemizin yararınadır ve bu sebepten bir an önce bu buhranlı dönemi atlatmalarını temenni ediyorum.
her önüne gelenin devlet kurmaması gerektiğinin kanıtıdır. yunanistanda satılan çoğu ürün türk malıdır ayrıca. yani yunanistana gezmeye gidip oradan hediye getirmek isterseniz iyice bakın türk malı olmasın, saçma oluyor çünkü. *
(bkz: former ottoman state of greece)*
kötü durumda ki bir ekonomiye sevinmek hiç mantıklı değildir. zira küresel konjunktürde, krizlerin yayılışı; insanı dehşete düşürecek kadar hızlıdır. hele bizim gibi yabancı sermayeyle dönen ekonomiler, ekstra riskle karşı karşıyadır. ha bizim çin tarzı bir üretimimiz olsa, bir nebze taş.k geçme lüksümüz olabilirdi. (bkz: bugün size yarın bize)
