dünyanın mali açıdan en gelişmiş ülkelerinden olan türkiye'nin, çok değerli başbakanı recep tayyip erdoğan vasıtasıyla, mali kriz içinde olan biricik komşumuz yunanistana mali yardım teklifinin, nazikçe reddedilmesi olayıdır.
kişi başı gsmh'sı 20.000 dolarlarda seyreden, işsizlik ve yoksulluk oranı %1'in altında olan, iç ve dış borçlarını sıfırlamış olan, refah ve kişisel yaşam kalitesi açısından dünyada bir numara olan güzel ülkem, pek tabiki tarih boyunca müttefikimiz olmuş, bizi zor zamanlarımızda koruyup kollamış değerli komşumuz yunanistana bu zor durumunda yardımı bir borç bilmektedir. keşke, yunanlı kardeşlerimiz bu ikramı reddedmeselerdi de, biz de komşumuza yardım etmiş olmanın derin hazzını yaşayabilseydik!!!
Böyle bir teklif gerçekten var mıdır yok mudur bilemiyorum. Ancak olmuş ise, bu işe 'yaaaaa arkadaş bizim ülke sanki çok iyide bir de kalkıp elin pis yunanına yardım mı edelim' mantığı ile bakmamak lazım diye düşünüyorum.
ülkenin vizyonu, kendine güvenirliğini, gücünü, boyutlarını Dünya'ya göstermesi açısından bazen böyle girişimler ülkelere büyük kazançlar sağlar. Böyle bir teklif var ve bizde konuşuyor isek, bilinki bunu bizden başka birçok ülkede birçok insanda konuşuyor. Buda insanlara Türkiye'nin bölgede ki etkinliği, gücü ve büyüklüğü hakkında düşünmeleri, varsayımlar yapmaları özelliğini kazandırmaktadır.
Bu tarz girişimler bir nevi reklam ve yağmasanda gürle politikası olarak düşünülebilinir.
