sezai karakoç gibi basından köşe bucak kaçan, herhangi bir basın organına küçücük bir röportaj bile vermek konusunda gönülsüz olan, sultanahmet'teki minicik yerinde sadece kendine gönülden bağlı bir avuç insanla yaşayan birinin parti kurmak gibi kitlelerle sürekli etkileşim halinde olunması gereken bir işe bulaşması bana garip geliyor. e be üstad sen gönül adamısın, ne işin var siyaset gibi kirli bir denizde?
