6 gün kadar kalmışlığım olan ünite.
Gece gündüzü ayırt edemiyor, uyuyamıyor ve bilinciniz açıksa her saniyeyi, saliselerini sayabilecek kadar yavaş geçiriyorsunuz.
Yanınızdaki yatağa biri geliyor bakmışsınız ki bir süre sonra rahmetli olmuş gidiyor yerine başkası geliyor falan filan.
Kimsenin başına gelmemesini umuyorum.
Taninmayan ucra bir kosede, genisce yapılmıs bir odadir yogun bakım. genelde uzunca bir koridordan gecip, bu dunyayla obur dunyanin dip dibe oldugu sıkıntı dolu yerdir. hastanemizdeki yogun bakımda genelde d.s.s kanrevan icindeyim sarkisi calınır gecenin ufkunda. ex vermedigimiz hic bir nobet gecmez. bir sure sonra o soguklukta o kadar basit gelir ki olumler, duydugunuzda hic bir sey hissetmezsin. epey bi mudahale edersin ama elinden hicbirsey gelmez. ilk baslardaki bu durum belki ruyalarina girer. kaybi yogun bakımın onundeki hasta yakınlarina anlatirken kendini zor tutarsin aglamamk icin. hangi kelimenden sonra hıckırıkların yukselecegini iyi bilirsin. sarılmak istediklerin de olur, kacıp gitmek istediklerin de. bu olay boyle surup gider ve gunun birinde o kadar siradanlasir ki, artık sen o eski sen degilsindir. tum duygularini o soguk genis odada birakirsin.
birgun bindigin otobuste o hasta yakınlarından birileri karsına cıkar. o senı tanımaz ama sen osoguk odayı ve dısındakileri hic unutamazsın. bir gram sohbet ve gözler bırakmışlardır geriye...
akciğer kanseri babamı solunum yapamadığı için aldıkları ünite. saatler saniyeler geçmek bilmiyor. dualarınızı esirgemeyin allah kimseye hastalık vermesin.
her an her saniye ölümün soğukluğunu hissettiğiniz,azrailin çok yakınınızdaki ayak seslerini duyar gibi olduğunuz yerdir yoğun bakım.neden mi ?
sabaha karşı herkesin en tatlı uykusunda olduğu bir saatte beş dakikalığına asistan odasına kestirmeye gidip henüz başınızı koltuga dayadığınız bir anda çalan telefonu açıp hemşire hanımın doktor bey koşun hasta arrest oldu demesiyle dörtnala hastanın yanına koştugunuz ve hastayı tekrar entübe edip hemşire hanımlarla hastayı hayata döndürmek için adete zamanla yarıştığınız,1 saat boyunca hastayı ambulayıp müdahalede bulunmaya çalıştığınız bir durup bir çalışan kalbinin düzenli çalışması için atropinleri adrenalinleri peşin sıra yapıp bir yandan da resüste ettiğiniz hastanın monitöründe asistol yazısını görüp ölüm saatini girdiğiniz yerdir yoğun bakım.
ananın,babanın,eşin,kardeşin en içten yakarışı ve çaresizliğidir yoğun bakım.imkansızı istemek,imkansıza inanmak istemektir yoğun bakım.
konjenital kronik bir kalp hastalığı olan 24 yaşındaki burcunun annesinin kızını görmeye geldiği an elindeki su şişesini hemşireye uzatıp ''hemşire hanım bu zemzem suyu,ne olur burcunun dudaklarına biraz sürermisiniz?bir umut belki iyileşir'' deyip hemşirenin gözyaşları içinde,annenin ziyaretinin hemen ardından bu durumu uyguladığı yerdir yoğun bakım.
her zaman kötü değildir yoğun bakım,intoksikasyonla şuuru kapalı kalbi durmak üzere gelen bir hastayı 5 gün sonra yürüyerek ailesine teslim etmektir yoğun bakım.
en nihayetinde zordur yoğun bakım. hasta olmak da,doktor olmak da,hemşire olmak da zordur yoğun bakımda.allah kimseyi düşürmesindir.
kimseyi sevmemek gereken yerlerdir pediatrik yoğun bakımlar.. yoğunca bakar, çokça seversiniz. her gün saçlarını okşar, dudaklarını ıslatır, bazen masal bile okursunuz. siz yoğunca bakarken o yoğun sıkıntılarıyle mücadele eder. bedeninin kaldırabildiğinden fazlasını alt etmeye çalışır. konuşursunuz, dinler. konuşur, bazen sadece gözleriyle anlatır bazı şeyleri. gece, gündüz, alakasız her saatte yan yana olabilirsiniz. kızabilir, sevebilir, bazen görmek bile istemeyebilirsiniz. bir sabah adımınızı atarsınız yoğun bakıma, yatağı boştur. çarşaflar yenilenmiş, makinelerin setleri değiştirilmiştir. kızgınlık, öfke, rahatlama, ne hissedeceğini bilememe arasında gider gelirsiniz. pediatrik yoğun bakımlar kimseyi sevmemeniz gereken yerlerdir; zira siz seversiniz, onlar giderler. göz göre göre, konuşa konuşa, kendini sevdire sevdire, hafızanıza kazınıp öylece giderler.
