-üniversite gençliğinin tek derdinin yüzeysel şeyler olmasıdır. (tabi ki her zaman derin düşünemez kimse, ama hatunun tek derdi saçının rengiyse burda bi sorun var sanki.)
-başka insanlar acı çekerken duyarsız kalabilmektir.
-senin güvenliğin için doğu'da insanların öldüğünü bile bile devletin onların yakınları için neler yaptığını merak etmemektir.
-hasta insanlara veya sakat insanlara yardım etmeyi "üzülüyorum" gibi bahanelerle reddetmektir.
-fakirliğin ne kadar acıtıcı olabileceğini unutup herkesin hayatının seninki kadar rahat olduğu yanılgısına kapılmaktır.
bişeyleri sorgulamadan kabul etmektir.
-tanrı'ya inanıyorum diyip namaz kılmak, ertesi gün evdeki gelinini ağlatana kadar onu azarlamaktır.
-tanrı'ya inanmıyorum diyip terbiyesizliği kendinde hak görmek, asiliği başkalarını aşağılamak ve küçük görmekle karıştırmaktır.
-otobüste ya da minibüste, o veya bu nedenle,mesela cep telefonunu kullanma şekliyle dalga geçtiğiniz insanların belki hayatta yeterli fırsata sahip olamadığını,cahil kaldığını, bişeyleri elbette sizin kadar bilememiş olabileceğini unutmaktır.
-insancıllığını kaybetmektir; ihtiyaç duyanlara yardım etmeyi ancak kendi çıkarlarına uyduğu sürece kabul etmektir.
