queen'in en "underrated" şarkısı. halbuki grubun en iyi ilk 5 şarkısı arasına çok rahat girer. sanırım şarkı freddie mercury'nin ölümünden sonra meşhur olduğu için böyle boynu bükük kaldı.
Freddie Mercury ölmeden çok önce, 80'li yıllarda piyasaya çıkmıştır. Babamın kasetlerine mi inanayım sana mı? Ayrıca ben bu şarkıyla tay tay durmuş idim.
gece gece akıllara gelen geldiği gibi de defalarca dinlenmeden gitmeyen, ergen dönemlerimden dimağımın dimağını çatlatır derecede günümü geçmişe gönderen melodi patlamasıdır. alkollü olarak da dinlemek istiyorum bunu.
yer işareti kondu. görev tamam.
Müthiş bir gitar solosu olan efsane Queen şarkısı. Freddie Mercury'nin ölümünden sonra yayınlanan made in heaven albümünden yer almıştır.
Şarkı Freddie Mercury'in konser kayıtlarındaki söylediği şarkılardan kesilerek oluşturulmuştur.
ilginç. Mercury'nin ölümünden sonra kaydı tamamlanmış olup stüdyodaki provalardan kırpılarak bitirilmiş parça. Vokaller minimuma indirilmiş çünkü ortada pek vokal diye bir şey yok; Mercury, kayıtların ortasında artık ayağa kalkamayacak kadar rahatsızlanıp yataklara düşmüştü o yüzden yama gibi vokalleri birleştirip bir şey yapmaya çalıştılar. Diğer Queen şarkılarına göre Vokal açısından son derece zayıf yani.
ne zaman dinlesem "bu en iyi şarkı" dediğim klasik.
hoplatır, dans ettirir, isyan bayrağı diktirir.
o üstün sese bir kere daha taptırır. solosunda erken boşaltır.
gelmiş geçmiş en iyi yol şarkılarından biri olur.
şarkı bitince "bu en iyi şarkı" cümlesi " yok yok bohemian rhapsody" olarak değişir.
queen'in queen'liğini sere serpe belli ettiği harika şarkılardan biridir. bir insanı bu kadar mı kendine çeker bu kadar mı söylettiresi gelir yahuu. özellikle müziğin ilk sözleri süperdir. tavsiye edilir.
