yirmi yaşında ankara metrosunda bir kız görmüştüm. bir erkeğe böyle bir şarkıyı yazdırabilecek tesiri o anda hissettim. dilime you are so beautiful dolandı, arkama bir daha bakmadım. ne kızın yüzünü hatırlıyorum ne de ondan sonra on binlercesini gördüğüm güzellerin simasını. ama şunu biliyorum ki biz güzele aşık olma hissiyle dünyaya gönderiliyoruz. bu şarkı da onu gayet yalın notalarla ifade ediyor.
joe cocker parçası olsa da, leonard cohen'den dinleyin derim aga. cohen baba, bunu söylerken öyle bir duygu yükleniyor ki, açıp pencereyi bağırmak istiyorum, lakin sesim çıkmıyor.
