Gönlüm göçebe
Ayaklarım ona uyar
Çok sevmekten korkarım canım yanar
Bedenine saplanan hançeri çekip çıkarır gibi
Sıyrıldın korkularımdan
Onu ölüm gibi düşman saydım
Yalın ayak dikenlere, taşlara basa basa yürüdüm
Bu yükü sırtımdan attım
Aşkın gürültüsüyle sağır oldum yoruldum
son zamanlarda sıkça dile getirdiğim sözcüklerden biri. beni yoran ne onu da çözebilmiş değilim. bu durağanlık içinde kendini yorgun hissetmek hiç akıl karı değil...
grup yağmur'un sevda yorgunluğunu anlattığı şarkısıdır.
gün gelir
seversin elbet
zaten avuttu gönlüm
beni boşyere
sen de git şimdi
ardına bile bakmadan
eğer dönersen
bil ki ben orda olmam
çünkü yoruldum artık
çok yoruldum artık...
akustik versiyonu ile yeniden yaratılan bir sıla şarkısı.
güzel olmuş, iyi de olmuş.
iş, güç, hayat derken bunalanlara merhem gibi. http://www.youtube.com/watch?v=_L8QSDhZNQ0
Evet..
Biraz değiştim,
Her şey kadar, herkes kadar, sen kadar...
Değiştim,
Unutamadığım sözlerinin arasında sıkışıyorum,
Bir yanım kendimi kolluyor bir yanım seni
Ben benimle savaşıyorum,
Seninle değil!
Sonucu kılıcı kuşananından belli olan bir savaşın
Ne kazanabileni ne de kaybedeniyim,
Sorun değil!
Elbet alışırım,
Biraz alıştım,
Her şey kadar, herkes kadar, sen kadar,
Alıştım,
Varlığını istemediğim tüm eksik yanlarıma,
Ve çokluğunu da yokluğunu da istemediğim bu iki arada bir derede duyguya alışıyorum,
Bir yanım bırak diyor bir yanım ama,
Kesin değil!
Henüz tanıştım,
Her şey kadar, herkes kadar, sen kadar,
Tanıdığımı sandığım bana daha da yakınım artık,
Duvarlara anlatırken öğrendiklerim kendi hakkımda,
Ve aynalara ağlarken gördüklerim kendi tarafımda,
Bir yanım memnun oldum diyor, bir yanım tanıyamadım daha,
Samimi değil!
Bir hayli kırıldım,
Her şey kadar, herkes kadar, sen kadar,
Canıma batan her halin felç gibi indi bedenime,
Gözlerimden tut da ciğerime kadar kırgınım!
Aslında ne sana, ne olanlara...;
Kendime kırgınım...
Maziye hiç değil, an'a kırgınım.
Anlatamadığım, anlayamadığım masalların bana yaptıklarına,
Dinlediğim şarkılarda bana seni anlatan şarkıcılara,
Beni anlamadığın kelimelerin bana her şeyi anlatıyor gibi geliyor oluşlarına...
Bir hayli kırgınım...
Beni ben kırdım oysa,
iyi değil!
Galiba yoruldum,
Her şey kadar, herkes kadar, sen kadar,
Kendime kalbimi kanıtlamaktan,
Ve kanıtladığıma kendimi inandırmaktan,
Ve dahası kocaman bir boşlukta tek başına koşmaktan yoruldum.
"bir rüzgara kapıldım gidiyorum
sonu hayır mı şer mi bilemiyorum!
hem çok seviyorum dostlar başına
hem sıcak demir, aşkolsun tutana
ben yoruldum..
söyle
senin gücün var mı hala?
