insan haftanın 6 günü çok yoğun bir şekilde çalışır, Özel sektördeyseniz benim gibi, zaten tatiliniz ya haftada bir gündür beklide o kadar bile yoktur. Ancak hafta başlarında özellikle pazartesi sabahları uyku bir tatlıdır ki onun değeri beklide hiç bir şeyle tarif edilmez, öğrencisinden çalışanına bunu herkes yaşar. Ama izin günü akşamından itibaren insanda bir rahatlık ferahlık başlar, mentollü nane ferahlığı gibi mesela.
Nasıl olsa yarın full izinliyim, geç yatsam da olur, geç kalksam da dersiniz. Cool biri moda geçer insan o andan itibaren sanki yıllık izine ayrılmışsınızda uzun bir süre tüm zamanlar sizindir Ama gelin görün ki sabah olunca refleks olarak bi uyanır gibi olursunuz da aynı saate, iş günlerindeki o beş dakika, on dakika daha kestireyim demek geçmez insanın içinden. Dut gibi olur insan, kaçar birden uykusu; sağa dön olmaz, sola dön olmaz, uyuyamaz yani. Kafanın rahat olmasından mıdır nedir bilmiyorum?
O değerli bir gün Günlük cep telefonu tarifeleri gibidir, 24 saat içinde limiti sona erer, kullansanız da kullanmasanız da, iyi kullanılamamışsa bir dahaki hafta iple çekilir...
