kuruyan yalnızca bedenim değil ki
ruhum çıkıyor kalbimden sanki
bir veda büyüyor güçsüz yüreğimde
dışardan bakarsan dağ gibi sanki
gitmeden son veda anladım kabul
inanmış kalbimi alıpta gittin
bende yorgundur yıllar
bende yalnızlıklar var
her yanım siyaha boyanmış
ellerim yine mi boş kalacak
