ben bir yorgun ineğim
gezer gezer otlarım
karnım doyunca
durur durur trene bakarım
geçen her bir yolcudan bir iz ararım
hüzünlenir akşama bir rakı açarım
demlenir derin derin of çeker,
sevdiceğimin yanımda olmasını umarım
yanımda olmadığını anlayınca
küfrü basarım aq...
yorgunum yillardir surulmekten,
yorgunum ot yiyip su icmekten,
simdi getirdiler beni buraya
son gorevimi yapmaya
kesicekler birazdan beni
yiyeceksiniz etimi
olmak, olmamak nedir bütün mesele?
herkez bir türkü söyler, benim halim virane.
öyle haller içindeki halim
öyle yanlız, öyle suskun
öyle umarsız bir çocuk gibi
öyle yorgunum ki sevgili öyle yorgun.
öyle yorgun olmak ki bir ineği bile yorgun *
yorgunsun dediler
süt veremezsin dediler
öküz altında buzağı arama dediler
yorgunluktan panda gibi olmuşsun dediler
ineğim bu dikenli çamurlu hayat yolunda yorgun bir ineğim
sen in az da o ata ben bineyim
o bıçak kör biraz bileyin
yorgunum ben ne bileyim.
