Sen sevmişsindir o'nu, zaten hep sen seversin. Oyunun kuralıdır bu. Üzen o olur, üzülen sen. Neticede o seni umursamadan çeker gider, sen de yalnızlığınla başbaşa kalırsın.
eski bir otobusun 13. koltugunda kafani cama dayamis 60km hizla gecerken uzakta yarisi yikilmis eski bir ev gorursun. otobus gectikce o da yavasca saga dogru kayar ama durak 5km geride kalmistir. ne inebilirsin ne de kalmaya gonlun razi olur ama otobus gecip gider ve harabe gozden kaybolur. sende gozlerini kapatip bir sonraki duragi beklersin. yikik, yorgun bir aski boyle tasvir edebilirim. yikilmaya mahkumdur. onunuze bakin.
