Bir keresinde annem benim kafamda tahta kırmıştı bende tuttum girdim yorganın altına Ağladım ağladım sonra baktım lan o kadar acımadı dedim aslında ve vazgeçtim gittim top oynadım arkadaşla.
açıklama yapılmayacak durumlarda, hüzün bir karabasan gibi çöktüğünde üstünüze, ses çıkarmamaya çalıştıkça hıçkırarak ve iç çekerek, kendi nefesinden ısınıp, kendi gözyaşınla ıslanarak, ve en önemlisi gerçekten kendinle ve duygularınla başbaşa kalma durumudur.
gün boyunca tuttuğunuz ama karanlık çökünce, yalnız kalınca tutmanın daha fazla anlamı kalmayan, aniden boşalan gözyaşlarınızı kimse görmesin; hıçkırıklarınızı, iç çekişlerinizi ve derin nefes alışlarınızı kimse duymasın diye yapılan eylemdir. ağlanabilecek en rahat yerdir.
sonra uyuyakalınır.
üniversitedeyken bunu çok yaşadım ben. adımı içiciye çıkardılar. gözüm hep şişmiş, yataktan çıkmıyormuşum muş.
ulan embesil bunalmışım alışamamış cebimde para kalmamış çıksam ne olacak?
son bir kaç aydır geceleri tekrar düştüğüm durum. yapacak başka şeyin kalmadığında olur genelde. ama iyi de gelir aslında.
