Neil Gaimanın, çıktığı ilk hafta çok satanlar listesinin zirvesini zorlayan romanı.
Gaimanın kendi tabiriyle; Anansi Çocuklarından sonra yazdığı ilk yetişkin romanı.
Yetişkinler yolları takip eder.
Çocuklar keşfe çıkar.
Yetişkinler aynı yolu yüzlerce, binlerce kez yürümekten sıkılmaz; yoldan çıkmak, çalıların arasına dalmak, çitlerin arasındaki boşluklardan geçmek çoğu yetişkinin aklına bile gelmez.
Neil Gaiman'in 2013 yılında çıkmış romanıdır. Nasıl bir sıfatla tanımlayacağımı bilemediğim bir kitaptır. Yani beni öyle etkilemiştir. Konusu çocukluktur; çocukluk korkularıdır. Sanki yetişkinler için yazılmış bir çocukluğu hatırlama; 10 maddede çocuklar kitabıdır. Çok güzeldir. Nasıl tanıştığımızı da anlatmadan bırakmam. Kütüphanem okunmamış kitaplarla dolu olduğundan bir süredir kitap almıyordum. Bir gün vakit geçirmek için suadiyedeki remziye girdim. Bakınırken gözüm takıldı ve elime aldım. Girerken kitap almamaya söz vermişken, bu arkadaş zorla aldırdı kendini bana, daha da elimden düşmedi. Ödevmiş, sınavmış, onlar da neymiş bu kitap varkenmiş. Yani abarttım gibi oldu ama ben böyle hissettim işte. Güzel bir kitap. Bir iki de alıntı yapıp noktalayayım. '' Küçük bir çocuğa bağırmak sana kendini büyük mü hissettiriyor ? ''. Oda kapısını ışık girsin diye açık bırakıp, anne-babasının televizyonun sesine karışan sesleriyle uyuyan çocuklara gelsin efenim. Bir de Lettie 'ye.
