farazi bir inanışa göre filmlerde gördüğümüz ölüm sahnelerinin son karesidir. biri ölür ve beyaz bir ışık huzmesi içine arkadan yürüdüğünü görürüz. işin garibi gerçekten ölümden dönen hiç kimse de bu ışığı gördüğünü söylemez. peki kimse bu ışığı gördüğünü iddia etmiyorsa ki bu kişiler genelde kendilerine verilen ilaçların etkisinde ya da elektro şok yemiş halde; gerçekten nereden çıktığı belli olmayan bir durum. ama alıştık ya buna. filmlerde bu sahne çıktığında kimse ''haydaa nedir bu şimdi'' demiyor. empoze edilen durumlara alışkanlı göstermekte üstümüze yok. velhasıl kelam yolun sonunda beyaz ışık değil beyaz pamuk vardır.
